Mons Argentarius (municipium)
Italiae municipium
(Redirectum de Portus Sancti Stephani)
Vide etiam paginam discretivam: Mons Argentarius (discretiva)
Mons Argentarius[1][2][3] (Italiane: Monte Argentario) est municipium Italiae, circiter 12 840 incolarum, in Regione Tuscia et in Provincia Grossetana situm.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 42°26′7″N 11°7′0″E
Numerus incolarum: 11 888
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Monte Argentario
Locus: 42°26′7″N 11°7′0″E
Numerus incolarum: 11 888
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Monte Argentario
Gestio
Procuratio superior: Provincia Grossetana
Geographia
Tabula aut despectus
Municipium duos vicos habet: Portum Herculis et fanum seu portum Sancti Stephani, quorum hic est sedes communalis.
Geographia recensere
Fines municipales nomine Argentario monte comprehensi sunt, qui et in Tusco litore et in Mari Tyrrheno siti sunt.
Hic mortui recensere
Ecclesia Catholica Romana recensere
Fractiones, vici et loci in municipio recensere
Fractiones recensere
- Cetaria[4] (alia nomina: Portus ad Cetarias, Incitaria deinde Portus Sancti Stephani) (Italiane: Porto Santo Stefano),
- Portus Herculis vel Portus Hercelius (Italiane: Porto Ercole).
Loci recensere
Municipium finitimum recensere
Nexus interni
- Tuscia (regio),
- Provincia Grossetana,
- Grossetum (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi recensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Montem Argentarium spectant. |
Pinacotheca recensere
-
Collocatio finium municipii in Provincia Grossetana.
-
Despectus in Cetariam.
-
Despectus in Portum Herculis
Notae recensere
- ↑ "Argentarius mons (peninsula)": J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ "Mons Argentarius": Michele Broccoli, Teano Sidicino antico e moderno (vol. 6 p. 14 apud Google Books)
- ↑ "Mons Argentarius in Etruria ab uno latere habet fanum S. Stephani, ab altero Portum Herculis": Thomas Dempster, De Etruria regali libri VII (1724) (p. 522 apud Google Books)
- ↑ Teano Sidicino, antico, e moderno, Volumi 5-6 - Di Michele Broccoli