Pons Aemilius

Pons Aemilius (Italiane: Ponte Emilio) est antiquissimus pons lapideus Romanus Romae situs. Propter fractus, hodie vocatur Ponte Rotto (Latine scilicet Pons Fractus sive ruptus). Ante magna pontis pars fractus est, modo uno arcu manenti, Pons Aemilius trans flumen Tiberim tendebat.

Praecessus a ponte similie^? ligneo, structus est e saxis saeculo secundo a.C.n.. Prima aggeres facta sunt cum Via Aurelia medio saeculo tertio a.C.n.^[1] Principio confectus anno 179 a.C.n. e pilis lapideis sed constitutione lignea, conrectus est lapideis sex adusque arcibus anno 142 a.C.n. Augustus iussit ut pons restitueret e tufo calcestroque anno 12 a.C.n. Non iam usus est ab anno 1598, quando pars orientalis collapsa est. Pars occidentalis usque ad annos fere 1790/1800 supervixit.

Notae

↑ Amanda Claridge, Rome: An Oxford Archaeological Guide (Oxford: Oxford University Press, 1998).

Romae antiquae pontes

Pons Sublicius · Pons Aemilius · Pons Milvius · Pons Fabricius · Pons Cestius · Pons Agrippae · Pons Neronianus · Pons Aelius · Pons Antonini · Pons Probi · Pons Valentiniani

Romae

Haec stipula ad Romam spectat. Amplifica, si potes!

[oxford-1] Amanda Claridge, Rome: An Oxford Archaeological Guide (Oxford: Oxford University Press, 1998).

[1]