Petronius Probinus (natus saeculo 5, mortuus post annum 512) vir publicus Romanus sub regno Odoacris fuit.

Pater eius Rufius Achilius Maecius Placidus (consul 481) erat, filius Flavius Rufius Petronius Nicomachus Cethegus, qui anno 504 consulatum gessit. Habuit filiam praeterea, quae Blesilla nominabatur[1].

Cursus honorum

recensere

Petronius anno 489 una cum Flavio Eusebio consulatum gessit. Adiuvit Laurentium antipapam contra Symmachum papam. Anno 511/512 patricius fuit.

  • (Petronius) Probinus 2», The Prosopography of the Later Roman Empire, Volume 2, Cambridge University Press, 1980, pp. 909-910.


Antecessores:
Claudius Iulius Ecclesius Dynamius et Rufius Achilius Sividius (in occidente)
Consul
489
cum
Flavio Eusebio
Successores:
Flavius Anicius Probus Faustus Iunior (in occidente) et Flavius Longinus II (in oriente, sine collega)