Flavius Anicius Probus Faustus Iunior

Flavius Anicius Probus Faustus Iunior (natus saeculo 5, mortuus post annum 512) vir publicus Romanus tempore Theodorici regni fuit.

Familia

Pater eius Gennadius Avienus (consul anni 450) erat. Bis uxorem in matrimonium duxit: Stephaniam et deinde Cynegiam (mortuam anno 509); filios habuit: e Stephania Rufium Faustum Magnum Avienum consulem anni 502 et e Cynegia Flavium Ennodium Messalam (consulem 506), praeterea filiam anno 511 mortuam. Inter familiares etiam Magnus Felix Ennodius erat, qui ad Anicium multas epistulas dedit.

Anicius anno 490 una cum Flavio Longino II consulatum gessit et annis 492 - 494 magister officiorum erat et a Theodorico rege Constantinopolim missus est, ut Anastasius I imperator regnum Theodorici in Italia probaret^[1]. Anno 494 in occidentem revertebat. Anno 498 in electione papae adiuvit Symmachum contra Laurentium antipapam. Annis 503 - 506 quaestor palatii in parte occidente fuit. Circa annum 507 patricius nominatus est. Annis 509 - 512 praefectus praetorio Italiae erat. Duas sedes proprias in Amphitheatro Flavio possidebat^[2].

"Flavius Anicius Probus Faustus Iunior", The Prosopography of the Later Roman Empire, Volume 2, Cambridge University Press, 1980, pp. 454-456.

Antecessores: Petronius Probinus et Flavius Eusebius	Consul 490 cum Flavio Longino II	Successores: Flavius Olybrius Iunior (sine collega)