Parabiagum
Italiae municipium
Parabiagum[1] (-i, n.) seu Parabiacum[2] (-i, n.) (alia nomina: Parablacum, Parablacus, Parallacum) (Italiane: Parabiago; insubris, Parabiá vel Parabiai) est Urbs Italiae et municipium, circiter 29 870 incolarum, in Regione Langobardia et in Urbe metropolitana Mediolanensi situm. Urbani Parabiaghenses vel Parabiacenses appellantur.
ParabiagumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°33′30″N 8°56′52″E
Numerus incolarum: 27 976
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Parabiagum: situs
Locus: 45°33′30″N 8°56′52″E
Numerus incolarum: 27 976
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Urbs metropolitana Mediolanensis
Geographia
Superficies: 14.29 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Bustum Garulfi, Cosourezum, Cerrum de Parabiago, Nervianum, Arlunum, Canegratum, Fanum Sancti Victoris
Territoria finitima: Bustum Garulfi, Cosourezum, Cerrum de Parabiago, Nervianum, Arlunum, Canegratum, Fanum Sancti Victoris
Tabula aut despectus
.svg)
Insigne
recensere![Urbs Italiae[3]](/wiki/Fasciculus:Corona_degli_enti_militari.svg)
Clari cives
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereMunicipia finitima
recensereNexus interni
- Langobardia (regio),
- Urbs metropolitana Mediolanensis,
- Provincia Mediolanensis,
- Mediolanum (urbs),
- Urbes Italiae.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Parabiagum spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Mediolanensi.
.svg)
Notae
recensere- ↑ Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
- ↑ Delle antichità longobardico-milanesi illustrate con dissertazioni dai monaci della congregazione cisterciese di Lombardia. Volume primo [-quarto: 3 (Google eBook) - 1793 - 424 pagine]
- ↑ D.P.R. 27 Novembris 1985
 |