Ordo Tuscanus
Ordo Tuscanus[1] sive Ordo Tuscanicus[2] vel etiam Ordo Etruscus[3] est unus e quinque ordinibus columnarum classicis. In hierarchia ordinum columnarum infimum locum obtinet.[4] Ordo Tuscanus in Architectura Romana tamquam varietas ordinis Dorici introductus est.
Structura ordinis Tuscani fere ordini Dorico respondet. Columna Tuscana aliter ac Dorica basim habet. Columnae non est stria. Capitellum plerumque ornatu caret.[5]
Christianus Wolffius (1679 - 1754) scribit: "Ordo Tuscanus est simplicissimus omnium, cujus capitulum et volutis et apud plerosque etiam Cymatio caret, Zophorus vel nudus vel antepagmentis ornatus."[6].
Historia recensere
Ordine Tuscano ex ordine Doricus progresso primo Tusci usi sunt[7]. Postquam Romani saeculo tertio Etruria potiti sunt, ordinem Tuscanum suceperunt.
Notae recensere
- ↑ Christiani Wolfii ... Elementa matheseos universae
- ↑ Nova acta eruditorum, Lipsiae 1742
- ↑ Perspectiva pictorum et architectorum Andreae Putei (Londinii 1707).
- ↑ De ordine Tuscano in: Architekturgeschichte Online (Theodisce)
- ↑ Ordo Tuscanus – Bautechnik-Glossar (Theodisce)
- ↑ Christiani Wolfii ... Elementa matheseos universae, vol. 4, cap. III, p. 307
- ↑ Máté Major: Geschichte der Architektur. Vol. 1, e. ed., Berolini 1984, p. 455s.
Bibliographia recensere
- Robert Chitham: The classical orders of architecture. Architectural Press, Amstelodami 2005, ISBN 0-7506-6124-0.
Nexus interni
Nexus externi recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad ordinem Tuscanum spectant. |