-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Oberlunkhofen est municipium in Helvetia, in regione Cellae Praefectura.

Wikidata Oberlunkhofen
Res apud Vicidata repertae:
Oberlunkhofen: insigne
Oberlunkhofen: insigne
Civitas: Helvetia
Locus: 47°18′45″N 8°23′52″E
Numerus incolarum: 2 037
Situs interretialis
Nomen officiale: Oberlunkhofen

Gestio

Procuratio superior: Provincia Bremogarti

Geographia

Superficies: 3.25 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Arni, Rotisvila, Unterlunkhofen, Jonen

Tabula aut despectus

Oberlunkhofen: situs
Oberlunkhofen: situs

Inter Rusam et collem Holzbirriberg situs est vicus Oberlunkhofen, in quo 1600 homines habitant, tantum autem 3 agricolae. Medius est vicus Cellae Praefectura, et locus principalis parochiae Lunkhofensis, in qua sunt vici Arni, Unterlunkhofen, Rottenschwil, Werd, et Islisberg.

vicus Lunkhofen superioris

Geographia

recensere

Oberlunkhofen situs est apud collem parvam Holzbirrliberg, in valle Rusae. In temporibus antiquis apud flumen ipsum erat; nunc autem flumen 200 m circiter occidentalius fluit. Ambitus est 3.25km², quorum 78 sunt silva, in 52 autem aedificia sunt.

Altissimus locus est in 580 metres supra mare bassimum locus in 381m. Propinqui sunt municipia Unterlunkhofen, Arni, Jonen, et Rottenschwil.

Historia

recensere

In Oberlunkhofen incolunt homines ab anno 800 a.C.n., ex quo tempore relicta est necropolis magna in regione Oberlunkhofensi.

In Romanorum tempore erant nunnullae villae rusticae in regione.

Post invaderunt Alamanni. Nomen loci nunc erat Lunchruft, quod erat pars Kelnhof, quod erat in finibus hodiernis Cellae Praefecturae. Anno 1259 datum est Kelnhof Hapsburgiensibus, qui quem Lucernense monasterio St. Leodegari dederunt.

In hoc tempore, Kelnhofis vici facti sunt praefectura: Cellae Praefectura. In saeculo 14 erat qua provincia civitatis Bremogarti empta est, quae nunc omnia iura habebat, praeter ius capitis.

Anno [1797] autem, vicis revendicabant omnia iura, uno anno post Gallis regionem occupantibus. Post pagi Argoviae pars factus est vicus contra voluntatem populi.

In saeculis proximis, plus plusque homines veniebant ad vicum habitandi, imprimis de pago Turicense.