Novalicium
Italiae municipium
(Redirectum de Novalisia (Italia))
Vide etiam paginam discretivam: Novalicium (discretiva).
Novalicium[1] (-ii, n.) sive Novalicia[2] (alia nomina[3]: Novalisia, Novalesia, Novalesieum) (Italiane: Novalesa) est oppidum Italiae et municipium, circiter 553 incolarum, in Regione Pedemontio et in Urbe metropolitana Taurinensi situm. Incolae Novalicienses appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°11′23″N 7°0′56″E
Numerus incolarum: 514
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 45°11′23″N 7°0′56″E
Numerus incolarum: 514
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Urbs metropolitana Taurinensis
Geographia
Superficies: 28.55 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Mons Pantharius, Ocelum Lancensium, Mons Cenisius, Venavium, Bessans, Lanslebourg-Mont-Cenis
Territoria finitima: Mons Pantharius, Ocelum Lancensium, Mons Cenisius, Venavium, Bessans, Lanslebourg-Mont-Cenis
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Le Monêtier-les-Bains
Tabula aut despectus
Insigne
recensereSententia
recensereSententia municipalis est: NOVA LEX, NOVA LUX.
Geographia
recensereAedificia egregia
recensereEcclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereBorghetto, Fraita, Ronelle, San Pietro, San Rocco, Santa Maria, Sant'Anna, Villaretto
Municipia finitima
recensere- Bessanum (FR-73),
- Lanceburgus (FR-73),
- Mons Cenisius,
- Mons Pantharius,
- Ocelum Lancensium,
- Venavium.
Nexus interni
- Pedemontium (regio),
- Urbs metropolitana Taurinensis
- Provincia Taurinensis (provincia abrogata),
- Augusta Taurinorum (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Novalicium spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Taurinensi.
-
Despectus in oppidum.
Notae
recensere- ↑ G. Casalis, Dizionario geografico storico-statistico-commerciale degli stati di S. M. il Re di Sardegna (Taurinis: Maspero, 1833-1856)
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3, p. 265
- ↑ Vide: Novalicium Camerinorum