Vide etiam paginam discretivam: Misianum (discretiva).

Meianeum[1] (-ei, n.) (seu Meyaneum;[2] alia nomina: Mezzaneum,[3] Meanium,[2] Mesania,[2] Misianum,[2] Mesanium; olim fortasse: Messapia[1][4]) (Italiane: Mesagne) est Urbs Italiae et municipium, circiter 34 470 incolarum, in Regione Apulia, in Provincia Brundisina et in Sallento historica ac geographica terra situm. Urbani Meianenses appellantur.

Wikidata Meianeum
Res apud Vicidata repertae:
Meianeum: insigne
Meianeum: insigne
Civitas: Italia
Locus: 40°34′0″N 17°48′0″E
Numerus incolarum: 26 148
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Brundisina

Geographia

Superficies: 124.05 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Brundisium, Uria, Sandonaces, Casalis Sancti Pancratii, Turris Sanctae Susannae, Latinianum, Fanum Sancti Viti Sclavorum

Tabula aut despectus

Meianeum: situs
Meianeum: situs
Castellum

Nuntiae historicae ac geographicae

recensere

Mezzaneum circiter triginta milia incolae sunt. Oppidum istum est clarum in paeninsula Sallentina propter castellum, ecclesias saeculi decimiseptimi et reperta civitatis messapicae. Duo sunt sancti qui Mezzaneum protegunt: Sanctus Eleutherius episcopus, et ab annis saeculi XVII Sancta Maria Mater Domini, quae oppidum servavit post terrae motum. Clari incolae Mezzanei fuerunt litterati Franciscus Muscoius et Franciscus Bardichias, poeta Ioannes Maia Materdona, medicus Epiphanius Ferdinandus, et dux militum Ioannes Messes.

Clari cives

recensere

Aedificia egregia

recensere
  • Ecclesia Mater,

et cetera.

Ecclesia Catholica Romana

recensere

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere
  • Muro Tenente

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Meianeum spectant.
  • Pagina officialis (Italiane)

Pinacotheca

recensere
  1. 1.0 1.1 F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)}
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  3. Giovanni Alessio, Appunti di toponomastica pugliese
  4. L. Giustiniani, Dizionario geografico-ragionato del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Manfredi, 1797)
  5. DPR 19 Iulii 1999
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!