Matinum (Provincia Lupiensis)
Italiae municipium
Vide etiam paginam discretivam: Matinum (discretiva)
Matinum[1][2][3][4] (-i, n.) (alia nomina:[5] Litus Matinum) (Italice Matino) est Urbs Italiae et municipium, circiter 11 750 incolarum, in regione Apulia, in Provincia Lupiensi et in Sallento historica ac geographica terra situm. Urbani Matinates vel Matinenses appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 40°2′0″N 18°8′0″E
Numerus incolarum: 10 993
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 40°2′0″N 18°8′0″E
Numerus incolarum: 10 993
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Lupiensis
Geographia
Superficies: 26.63 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Caesaranum, Collispatium, Melissanum, Octavianum, Aletium, Gallipolis, Parabavota
Territoria finitima: Caesaranum, Collispatium, Melissanum, Octavianum, Aletium, Gallipolis, Parabavota
Tabula aut despectus
Insigne recensere
Geographia recensere
- Sallentum (terra)
Clari cives recensere
Aedificia egregia recensere
- Ecclesia S. Georgii,
et cetera.
Ecclesia Catholica Romana recensere
Fractiones, vici et loci in municipio recensere
Municipia finitima recensere
Nexus interni
- Apuliam (regionem),
- Provinciam Lupiensem,
- Sallentum (terram),
- Lupias seu Lycias (urbem),
- Urbes Italiae.
Nexus externi recensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Matinum spectant. |
Pinacotheca recensere
-
Collocatio finium municipii in Provincia Lupiensi.
Notae recensere
- ↑ W. Schweickard, Derivati da nomi geografici (Tubingae: M. Niemeyer, 2006) (Textus apud Google Books)
- ↑ F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)
- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ L. Giustiniani, Dizionario geografico-ragionato del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Manfredi, 1797)
- ↑ http://www.instoria.it/home/italia_antiqua_XVI.htm
- ↑ DPR 2 Iulii 2002