Lucius Iulius Ursus Servianus
Lucius Iulius Ursus Servianus (natus circa annum 47, mortuus est anno 136) senator Romano fuit primo et secundo saeculo. Uxor eius Domitia Paulina erat, soror Hadriani imperatoris. Anno 90 consulatum suffectum gessit, anno 97 Traiano imperatori legatus pro praetore Germaniae Superioris successit, anno sequente imperatorem ad Danubiam secutus est, legatus Augusti pro praetore Pannoniae factus est. Ante annum 102 a Lucio Iulio Urso adoptatus est. Anno 102 consul II ordinarius erat[1].
Servianus Traiano persuasit, ut imperator Plinio Iuniori ius trium liberorum daret.
Unam filiam Iuliam Paulinam habuit, quam Gnaeo Pedanio Fusco Salinatore consuli anni 118 in matrimonium dedit[2].
Anno 134 cum fratre uxoris etiam consul III ordinarius factus est, sed paulo post, anno 136 cum nepote suo Pedanio Fusco (filio Gnaei Pedanii Fusci Salinatoris) supplicio affectus est, quod Lucium Aelium Caesarem, heredem imperii, tollere in animo habuissent[3].
Notae
recensere
Antecessores: Imp. Caesar Nerva Traianus Augustus IV et Quintus Articuleius Paetus |
Consul 102 cum Lucio Licinio Sura II |
Successores: Imp. Caesar Nerva Traianus Augustus V et Manius Laberius Maximus II |
Antecessores: Marcus Antonius Hiberus et Publius Mummius Sisenna |
Consul 134 cum Tito Vibio Varo |
Successores: Titus Tutilius Lupercus Pontianus et Publius Calpurnius Atilianus Atticus Rufus |