Longitudo geographica
Longitudo geographica,[1] sive gradus longitudinis[2] λ est in superficie terrae una ex duobus coordinatis geographicis. Longitudo geographica est angelum inter meridianum super quo quisdam locus iacet et meridianum ut dicitur primarium, qui meridianus primarius ex omnibus meridianis est ille qui per definitionem Grenovicum in Anglia situm transcurrit.
Puncta eiusdem longitudinis ergo omnia in uno meridiano iacent. Meridianus primarius habet longitudinem nullam. E contraria parte ii telluris loci sunt maximae longitudinis, quorum longitudo est 180 gradus. Quia ii loci e regione exadversum primarium meridianum iacent, hi 180 gradus habent et orientales et occidentales. Alioquin meridiani dimidii ab orientali parte orientalibus gradibus indicantur,ab occidentali occidentalibus.
Locus in superficie terrae determinatur coordinatis geographicis, quae sunt latitudo et longitudo geographica. Haec locandi methodus iam apud Claudium Ptolemaeum invenitur.
Pinacotheca
recensere-
Sphaera cum magnis circulis lineis continuis depictis et circulis parallelis lineis interruptis depictis. Linea aequatorialis colore caeruleo depicta dividit sphaeram in hemisphaeras septentrionalem atque australem et secat meridianos flavo colore depictos recto angulo. Lineae interruptae sunt circuli paralleli. -
Coordinata geographica in sphaera terrae -
Meridianus primarius ater et circulus aequatori parallelus 30 graduum ad septentriones versus ruber
Notae
recensere- ↑ Des Pater Joseph Tieffenthalers Historisch-geographische Beschreibung von Hindustan 1788.
- ↑ Reijo Pitkäranta, Lexicon Finnico-Latino-Finnicum. WSOY, 2001; Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok. Andra upplagan. Norstedts akademiska förlag, 2009.