Lingua Mechoacanensis,[1] apud plures '"Tarasca'",[2] apud locutores huius sermonis "Purépecha", in civitate Mechoacana Mexici adhibetur. Medio saeculo XVI Maturinus Gilbertus missionarius Franciscanus artem grammaticam et lexicon huius linguae primus divulgavit.

Maturinus Gilbertus, Vocabulario (1559): titulus
  1. "Lingua Mechoacanensis" saepe legitur in dictamine fratris Alphonsi de la Vera Cruz (Maria Cristina de Salas Murillo, "El dictamen inédito de Alonso de la Vera Cruz a la obra cataquética de Maturino Gilberti. Estudio preliminar y edición" in J.-I. Saranya et al., edd., Evangelización y teología en América (siglo XVI): X Simposio Internacional de Teología de la Universidad de Navarra (Pampelunae: Servicio de Publicaciones de la Universidad de Navarra, 1990) vol. 2 pp. 1507-1520; praefatio biographica; transcriptio manuscripti.
  2. "Lingua Tarasca" Italiane, "lengua Tarasca" vel "idioma Tarasco" Hispanice saepe scribitur; taliter et Anglice

Bibliographia

recensere
Opera antiquiora
  • 1558 : Maturino Gilberti, Arte de la lengua de Michuacan. Mexicopoli: Juan Pablos Bressano
  • 1559 : Maturino Gilberti, Vocabulario en lengua de Mechuacan. Mexicopoli: Juan Pablos Bressano; Textus (Hispanice, Mechoacanensi)
Recentiora
  • Moisés Franco Mendoza, "Fray Maturino Gilberti y la lengua de Michoacán" in Tlalocan vol. 14 (2004) pp. 19-26.

Nexus externi

recensere