Lingua Maoriana[1] (vulgo Te Reo 'Vox, Lingua') est membrum familiae Austronesiensis et subphyli Polynesiensis, et disertius rami Polynesiensis Orientalis, a maioribus posteris traditum in civitate Aotearoa, et ibi post annum 1987 lingua Maoriana poterat potirier capitis celsi linguae publicae, cum Anglica et Novae Zelandiae Lingua Significationum (NZSL).

Lingua Maoriana
IPA: [ ma:oɾi ]
Taxinomia:
Locutores: 160 000
Sigla: 1 mi, 2 mao, 3 mri
Status publicus
Officialis Nova Zelandia
Privata
Litterae:
Scriptura: Latina
Procuratio: Te Taura Whiri i te Reo Māori
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae

Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Situs recensere

Lingua Maoriana non modo in Nova Zelandia orientali primaria.

Grammatica et Syntaxis recensere

Pronomina personalia

Linguae Maorianae sunt tres numeri grammatici pronominorum personalium, ut lingua Graeca antiqua: singularis, pluralis, et dualis. Exemplum gratia: ia (unus 'is'/ una 'ea'), rāua (duo 'ei'), rātou (tres vel plures 'ei').

Notae recensere

  1. De adiectivo vide speciem Ptinus maorianus.

Nexus interni recensere

Nexus externi recensere

 

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!