Lingua Dhimal
lingua
Lingua Dhimal, saeculo XIX medio a Brian Houghton Hodgson descriptus, ad divisionem Himalayanam linguarum Tibeto-Birmanarum e familia Sinotibetana pertinet. In Nepalia adhibetur in zona Mechi pagi Jhapa et in zona Koshi pagi Morang; dialecti duae distinguuntur inter quas flumen Kankai constituit terminum. Populus Dhimal inter nationes officiales Nepalenses accipitur.
Lingua Dhimal | ||
---|---|---|
Taxinomia: | Lingua Tibeto-Birmana familiae Sinotibetanae
| |
Locutores: | 17 750[1] | |
Sigla: | 1 —, 2 sit, 3 dhi | |
Status publicus | ||
Officialis | nusquam | |
Privata | Nepalia | |
Litterae: | ||
Scriptura: | Devanagari | |
Procuratio: | ||
![]() |
Lingua Toto, qua homines fere 20,000 loquuntur in civitate Bengalia Occidentali Indiae ad finibus Bhutan habitantes, sermonibus Dhimal admodum similis est.[2]
Notae Recensere
- ↑ Ethnologue ("anno 2001")
- ↑ De lingua Toto
Nexus externi Recensere
Bibliographia Recensere
- Katrin Cooper, "Dhimal" in Yogendra P. Yadava, Warren W. Glover, edd., Topics in Nepalese Linguistics (Kathmandu: Royal Nepal Academy, 1999) pp. 26-44
- Brian Houghton Hodgson, On the Aborigines of India: the Kocch, Bodo and Dhimal Tribes. 1847
- Karnakhar Khatiwada, "Pronominalisation in Dhimal" in Tej Ratna Kansakar, Mark Turin, edd., Themes in Himalayan Languages (Heidelberg: South Asia Institute; Kathmandu: Tribhuvan University, 2003) pp. 265-68
- John T. King, "Picking up where Hodgson left off: further notes on Dhimal" in Linguistics of the Tibeto-Burman Area vol. 17 pars 2 (1994) pp. 121-132
- John T. King, "The affinal kin register in Dhimal" in Balthasar Bickel, ed., Person and evidence in Himalayan languages (Linguistics of the Tibeto-Burman Area vol. 24 pars 1, 2001) vol. 2 pp. 163-182