Limogilum

Limogilum, vulgo Lumeau est commune Francicum 160 incolarum (anno 2016) praefecturae Eburae et Liderici in regione Media. Distat 92 km ab urbe Lutetia et 27 km ab urbe Aurelianum.

Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet.

Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam.

Toponomastica

Curatus de Lumolio

Limoialum, Limogilum, Limolium, Limulium, Lumeau
Hamella Limogili : Novum villare (Francogallice Neuvilliers), Domyn villa (Francogallice Domainville), Escuillum (Francogallice Ecuillon), Egretta (Francogallice Egron), Tiber (Francogallice Tivoly).

Geographia

Ossuarium, pugna apud Loigny-Lumeau-Poupry 2 XII 1870 : "Melius est nos mori in bello quam videre mala gentis nostrae."

Limogilum est villagium in Belsia regione agriculturae cum productione tritici et hordei.

Prope est Cenabum (Aurelianum) (27 km) et proxime Balinolus (Balneolis, Baignolae, Baignaux, Baigneaux) (2 km), Lucaniacum (Luigniacum-in-Belsia) (4 km), Basilicas (Bazochiae-Altae) (4 km), Porpreium (Porpriacum, Purpiriaco) (4 km), Tigletus paganorum (Tilietum pagani) (5 km), Termeneus (Terminium) et Villerpion (Villare Pion) et Ursionis villa (Villeue, Villours) (5 km), Sentiliacus (Sanctiliacum) (7 km), Silvius (7 km), Dominum Beron (Dam Beron) (7 km), Rouvretum (7 km), Artinus (Artinacum) (8 km), Orgeria (Orgerii villa) (8 km), Germinonis villa (9 km), Willonis villa (Guillonvilla) (9 km), Fontanetum Conida (Fontenoy) (10 km), Pataium (10 km), Corbehaia (Curvahaia) (12 km), Seviliacum (12 km) et Janvilla (12 km).

Historia

Obeliscus, Novum villare

(Palaeolithicum, mesolithicum et neolithicum)
- Instrumenta lithica
- Megalithus
*limos-ialon (civitas Carnutum, Gallia)
- Villae celtae : instrumenta ferrea, sepultura
- Via Cenabum-Carnotes
Limoialum (civitas Aurelianorum, Gallia Romana)
- Villae, necropoli
- Via Romana Aurelianum-Autricum
Limogilum, Limogilus, Limogilo (Regnum Francorum, anni 938, 956, 979, 990)

Leos episcopus, servus servorum Dei, Anselmo, religioso præsuli sanctæ matris ecclesiæ Aurelianensis in honore Sanctæ Crucis dedicatæ, suisque successoribus in perpetuum. (...) Res autem quas jamdictus imperator Karolus eidem reddidit ecclesiæ, et postea gloriosus rex Ludovicus suo confirmavit præcepto hæ sunt : Basilicas, Ulmetus, Perpetiacus, Geveniolus, Mariggillus, Lidiacus, Cadonnus, cum villis ad se pertinentibus, Buxerola, Vienna, Vienna, Limogilo, Silviniaco, cum aliis rebus et mancipiis ad easdem villas pertinentibus.
– Leo VII (episcopus Romae Papa Ecclesiae Catholicae Romanae), diem 5 idus ianuarius annus 938, Ecclesia sanctae Crucis Aurelianensis^[1]

Limogilus villa Ecclesiae Aurelian confirmatum a Ludovico rex Franciae
– Ludovicus IV (rex Franciae), annus 945

Res autem quas Karolus quondam augustus præscriptæ reddidit ecclesiæ quarum hæc sunt nomina : Basilicas, Ulmetus, Perpetiacus, Gavenoilus, Lalliacus, Casionnus cum villis ad se pertinentibus, id est Vienna, Limogilo, Buxerola, Silviniaco, cum rebus et mancipiis ad easdem pertinentibus, necnon et villa Dendela, quam Ludovicus junior quondam per præceptum reddidit.
– Lotharius (rex Franciae), annus 956, Ecclesia sanctae Crucis Aurelianensis^[2]

In nomine Domini Dei æterni et Salvatoris nostri Jhesu Christi, Ludovicus, misericordia Dei rex. (...) Noverit interea sagacitas seu utilitas omnium fidelium sanctæ Dei Ecclesiæ, nostrorumque tam præsentium quam et futurorum sollertia, quia adiens vir venerabilis Arnulfus, Aurelianensis ecclesiæ humilis episcopus, seneritatem nostram, obtulit obtutibus nostris auctoritates prædecessorum nostrorum, videlicet serenissimi Karoli Imperatoris necnon Hludovici excellentissimi regis avi nostri, atque progenitoris nostri Hiotharii magnifici regis, in quibus continebatur qualiter ei omnes res ecclesiæ suæ perpetualiter ad deserviendum confirmaverant, postulans atque humiliter obsecrans ut nos morem paternum sequentes, easdem res eidem ecclesiæ simili præcepto nostræ auctoritatis confirmaremus. (...) Res autem quas jamdictus imperator Karolus eidem reddidit ecclesiæ, et postea gloriosus Rex Hludovicus suo confirmavit præcepto hæ sunt : Basilicas, Ulmetus, Perpetiacus, Gevenoilus, Marogilus, Lidiacus, Cadonnus, cum villis ad se pertinentibus, Buxerola, Vienna, Limogilo, Silviniaco, cum aliis rebus et mancipiis ad easdem villas pertinentibus.
– Ludovicus V (rex Franciae), annus 979, Compendium, Ecclesia sanctae Crucis Aurelianensis^[3]

In nomine Domini Dei æterni et salvatoris nostri Jesu Christi, Hugo, misericordia Dei rex. Noverit sagacitas omnium fidelium sanctæ Dei ecclesiæ nostrorumque tam præsentium quam futurorum sollertia, quia adiens serenitatem nostram vir venerabilis Arnulfus. Aurelianensis ecclesiæ episcopus, quæ in honore sanctæ et vivificæ Crucis dinoscitur esse constructa, in qua etiam manus Domini apparuit, obtulit obtutibus nostris auctoritates prædecessorum nostrorum, regum scilicet et imperatorum, serenissimi videlicet Karoli quondam imperatoris, necnon filii ejus Ludovici et Karlomanni gloriosissimorum regum, quæ pancartæ vocantur ; in quibus continebatur qualiter ei suisque successoribus inibi Domino famulantibusa omnes res sanctæ præfatæ ecclesiæ, quas ab antiquo tempore juste et legaliter possidebat, et postea tam a regibus ab aliis sanctæ Dei Ecclesiæ fidelibus adquisivit, perpetualiter ad deserviendumb confirmaverunt. (...) Res etiam quas Karolus quondam augustus præscriptæ reddidit ecclesiæ quarum hæc sunt nomina : Basilicas, Ulmetus, Perpetiacus, Gavenoilus, Lalliacus, Cadonnus cum villis ad se pertinentibus, cum aliis Vienna, Limogilo, Buxerola, Silviniaco, cum rebus et mancipiis ad easdem pertinentibus, necnon et villa Dendela, quam Ludovicus junior quondam per præceptum reddidit. Res præterea quas Karolomannus huic reddidit ecclesiæ hæ sunt.
– Hugo Capetius (rex Franciae), annus 990, Silvanectum, Ecclesia sanctae Crucis Aurelianensis^[4]

Limolium, Limolio, Limoli(n)um, Limulium, Lumolio (Francia, anni 1270, 1369, 1615)

Tres pecias terre arabilis quas se habere dicebant, unam videlicet super cheminum qui ducit de Aurelianis Carnoti et ad Limolinum sitam, ab oppositis cujusdam alterius pecie terre contigue terre capituli Aurelianensis in territorio ipsius capituli de Unello (...) sitam in decimaria et campiparte dicti capituli, alteram vero peciam terre super cheminum qui ducit de Aurelianis Carnoti et ad Limolinum, contiguam campo liberorum deffuncti Roberti de Unello in decimaria et campiparte dicti capituli sitam.
– Ecclesia sanctae Crucis Aurelianensis, 6 november 1270

Archidiaconatus Belsie (1369) ; Curatus de Limolio ; Beneficia : debet ut supra. Nichil solvit propter paupertatem. Solutiones : nil (...) Archidiaconatus Belsie ; Curatus de Limolio : Capitulum Sancti Petri Virorum Aurelianensis presentat.

Curatus SS. Lupi et Egidii de Lumolio. (1615)

Lumeau (Francia, annus 1392)
- Bellum Centum Annorum (Augustus 1428 - 18 Iunius 1429) Die 18 Iunii 1429 copiae Francicae Anglicas Pataiuo vicerunt ; Anglicae via Limolio fugerunt.
- Bellum Germano-Francicum Pugna apud Loigny-Lumeau-Poupry (1-2 Decembris 1870)

Combats de Lumeau 2 XII 1870. Sous ce monument reposent les ossements de 1100 soldats français appartenant à divers régiments dont le 71e mobiles et de 40 allemands tués le 2 décembre 1870 en différents points du champ de bataille. Melius est nos mori in bello quam videre mala gentis nostrae. (I.Mac.III.59)