Larynx (-ngis; f.) (a verbo Graeco λάρυγξ) est pars ductus respiratorii hominis et aliorum animalium ante tracheam. Larynx ex novem cartilaginibus composita est. In ea plicae vocales extenduntur, quibus animalia vocem edere et homo loqui potest.

Collocatio laryngis inter superiora membra respirationis
Sectio laryngis equi desuper visa
1 Os hyoideum, 2 Epiglottis, 3 Plica vestibularis, 4 Plica vocalis, 5 Musculus ventricularis, 6 Ventriculus laryngis, 7 Musculus vocalis, 8 Cartilago thyroidea, 9 Cartilago cricoidea, 10 Cavum infraglotticum, 11 Prima cartilago trachealis, 12 Trachea

Larynx praeterea per clausuram epiglottidis in degluttendo aditum cibi in canalem respiratorium impedit.

Partes laryngis

recensere
  • Cartilago thyroidea
  • Cartilago cricoidea (sive anularis[1])
  • Cartilagines arytaenoideae
  • Cartilagines corniculatae
  • Cartilagines cuneiformes
  • Epiglottis (cartilago epiglottidis)
  • Plicae vestibulares
  • Plicae vocales[2]
  1. Bock, C. E. (1851) Anatomisches Taschenbuch. Lipsiae: Renger'sche Buchhandlung (Theodisce)
  2. Schiebler, H . et Schmidt, W. (editores) (1983). Lehrbuch der gesamten Anatomie des Menschen. Ed. 3. Berolini, Heidelbergae, Novi Eboraci, Tokii: Springer-Verlag (Theodisce)

Nexus interni

Nexus externi

recensere
 
stipula

Haec stipula ad medicinam spectat. Amplifica, si potes!