Iconostasion
Iconostasion,[1] sive iconostasium,[2] sive iconostasis[3] (Graece εἰκονοστάσιον) est paries in ecclesiis Orthodoxis ex quo icones (sacrae imagines) pendent et qui sanctuarium a navi separat.
Iconostasion orta est ex templo Byzantino, humili muro lapideo in quo icones ponebantur.
In ecclesiis occidentalibus mediaevalibus in eodem loco construebantur cancelli, qui autem aliam functionem habent.
Notae
recensere- ↑ Georgius Codinus Curopalata, De Officiis et officialibus magnae ecclesiae et aulae Constantinopolitanae, a Iacobo Gretserio Latine versus (Parisiis: apud Sebastianum Cramoisy, 1625), p. 217.
- ↑ Irenes Augustae Typicum sive regula, interprete Domno Bernardo de Montfaucon (1692), in Patrologiae cursus completus, series Graeca posterior, tomus LXV (Lutetiae: J.-P. Migne, 1863), p. 643.
- ↑ Hermann Adalbert Daniel, cur., Codex Liturgicus ecclesiae orientalis in epitomen redactus, fasciculus primus (Lipsiae: T. O. Weigel, 1853), p. 198.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad iconostasion spectant. |
- De iconostasio in Православная энциклопедия (Russice)
- De iconostasio in Catholic Encyclopedia (Anglice)