I Can Eat Glass
I Can Eat Glass (Anglice, 'Vitrum edere possum') fuit propositum linguisticum in interrete antiquo ab Ethan Mollick, discipulo Harvardiano, relatum.[1] Qui dicentibus I can eat glass, it does not hurt me, locutionem Anglicam, in variissimis linguis conversam praebere volebat, locutionem ob eius ingenium insolitum electam.
Mollick explicavit peregrinatoribus in civitatibus externis "impulsum invictum"[2] esse ut aliquid illa lingua utentes dicant, sed quidquid dicant plerumque se peregrinatores statim probare; dicere autem "Vitrum edere possum, quod mihi non nocet," monstrare dicentem "videri indigenam insanum, ac dignitate et observantia tractari."[3]
Propositum magnopere amplificabatur cum navigatores interretiales ut translata referant invitarentur.[4] Locutio in plus quam 150 linguas, inter quas nonnullae quae fictae vel excogitatae sunt, atque in codicem ex variis linguis computatralibus captis, conversa est; memum interretiale mox facta est.[5]
Notae
recensere- ↑ Edward Finegan, Language: Its Structure and Use (Thomson Wadsworth, 2004, ISBN 9780838407943), 254.
- ↑ Anglice: "[have] an irresistible urge."
- ↑ Anglice: "will be viewed as an insane native, and treated with dignity and respect."
- ↑ Carl S. Blyth, Untangling the Web: Nonce's Guide to Language and Culture on the Internet (John Wiley & Sons, 2000, ISBN 9780471392477), 48.
- ↑ Adan Wooten, "International Business: Potty language: Safely navigating international water closets," Deseret News, 1 Octobris 2011.
Nexus externi
recensere- "I can eat glass," www.hcs.harvard.edu (Harvard Improvisational Troupe)
- "I can eat glass" in tabulas relatum, reocities.com
- "I can eat glass" in UTF-8, www.columbia.edu, a Frank da Cruz annotatum (Columbia University)