Horrifica fabula cinematographica

Horrifica fabula cinematographica[1] est pellicularum genus eo factitatum consilio, ut spectatoribus horrorem et timorem adferat. Generis horrifici sunt argumenta periculosa ad mortem variasque res supernaturales pertinentia nec non figurae monstruosae, sicut larvae, lamiae, cadavera animata, daemones, anthropophagiae, homicidae continui. Factura horroris cinematographici iam exeunte saeculo undevicensimo initium cepit, et praesertim ex mythistoriis gothicis vim accepit.

Sepultura praematura: signum iconicum horrificum. (Pictura ab Antonio Wiertz facta.)

"Classica" horrificarum fabularum cinematographicarum exemplaria sunt Das Cabinet des Dr. Caligari (1920) et Nosferatu (1922), pelliculae voce carentes(en) in Germania factae.

  1. Dictio a Vicipaediano excogitata. Qui meliorem (ac potissimum fonte confirmatam) dictionem invenerit, hanc pro illa substituat.

Bibliographia

recensere
  • Mückenberger, Christiane (1993) Nosferatu. Deutsche Spielfilme von den Anfängen bis 1933, ediderunt Günther Dahlke & Günter Karl. Henschel.
  • Peary, Danny (1988) Cult Movies. Simon & Schuster.
  • Robinson, David (1997) Das Cabinet des Dr. Caligari. British Film Institute.