Hector Timerman

Hector Timerman, vulgo plene Héctor Marcos Timerman (in urbe Boni Aëris natus die 16 Decembris 1953; die 30 Decembris 2018 mortuus) fuit legatus et politicus Argentinae.

Hector Timerman

Res apud Vicidata repertae:

Hector Timerman: imago

Nativitas: 16 Decembris 1953; Bonaeropolis
Obitus: 30 Decembris 2018; Bonaeropolis
Patria: Argentina

Familia

Genitores: Jacobo Timerman;

Ministri Argentinenses Amatus Boudou (ad sinistram partem), Hector Timerman, Debora Giorgi in Paraguaia anno 2011 congredientes

Hector Timerman filius fuit Iacobi Timerman qui, director diarii La Opinión, anno 1977 incarceratus et cruciatus est sub regimine Georgii Raphaelis Videlae. Hector anno insequenti profugus urbem Novum Eboracum petivit ubi civitatem Americanam accepit, apud universitatem Columbiae studuit, diurnarius operam dedit, uxorem Annabellam Selecki duxit filiamque Iordanam genuit, parentibus eisdem annis in Israële exsules degentibus. Patre iam anno 1984, Hector anno 1989 ad Argentinam revenit, ubi diurnarius tam libellorum quam programmatum televisificorum pro iuribus humanis operam dedit. Iussu praesidis Christinae de Kirchner munus consulis generalis Argentinensis apud Novum Eboracum mense Iulio 2004 suscepit, civitatemque Americanam recusavit. A mense Decembri 2007 Vasingtoniae legatus Argentinensis meruit iuxta regimen Civitatum Foederatarum. Cancellario vel ministro rerum externarum Georgio Taiana subito demisso, Hector Timerman eo successor meruit a die 22 Iunii 2010 ad 10 Decembris 2015, Christina Fernández de Kirchner praeside.

Scripta

• "In the Name of My Father I Cannot Forgive" in The Nation (17 Octobris 2002)

Bibliographia

• "Timerman dirigió un diario que defendía la dictadura" in Perfil (3 Novembris 2007)
• "Timerman será el nuevo canciller" in Clarín (18 Iunii 2010)

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Hectorem Timerman spectant.

Lexica biographica:  •

• Curriculum vitae olim apud ministerium rerum externarum divulgatum

Consilia ministrorum Argentinensia Christinae Fernández de Kirchner 2007–2015

Praesides consilii Albertus Fernández 2003 • Sergius Massa 2008 • Hannibal Fernández 2009 • Ioannes Manuel Abal Medina 2011 • Georgius Capitanich 2013 • Hannibal Fernández 2015 Ministri agricultura Iulianus Domínguez, Norbertus Yahuar, Carolus Casamiquela • cultura Theresia Parodi • eruditio Ioannes Carolus Tedesco, Albertus Sileoni • evolutio socialis Alicia Kirchner • industria Debora Giorgi • iustitia Hannibal Fernández, Iulius Alak • labor Carolus Tomada • munitio et securitas Nilda Garré, Arthurus Puricelli, Augustinus Rossi, Maria Caecilia Rodríguez • oeconomia Martinus Lousteau, Carolus Fernández, Amatus Boudou, Ferdinandus Lorenzino, Axel Kicillof • opera publica Iulius de Vido • peregrinatio Carolus Henricus Meyer • res externae Georgius Taiana, Hector Timerman • res internae Florentius Randazzo • technologia Linus Barañao • valetudo Gratiella Ocaña, Ioannes Ludovicus Manzur

Ministri rerum externarum Argentinenses (1983–)

Dantes Caputo 1983 • Susanna Ruiz Cerutti 1989 • Dominicus Philippus Cavallo 1989 • Guido di Tella 1991 • Adalbertus Rodríguez Giavarini 1999 • Iosephus Maria Vernet 2001 • Carolus Ruckauf 2002 • Raphael Bielsa 2003 • Georgius Taiana 2005 • Hector Timerman 2010 • Susanna Malcorra 2015 • Georgius Faurie 2017 • Philippus Solá 2019 • Sanctiacobus Cafiero 2021 • Diana Mondino 2023 Opus geopoliticum • Ministri a rebus externis civitatum Americanarum hodiernarum Capsae cognatae: Praesides Argentinae