Guillelmus Gellonensis

Guillelmus Gellonensis, ita ob monasterio a se in valle Gellonensi condito appellatum, fuit nobilis regni Caroli Magni, qui se anno 804 a saeculo recedit et in vitam monasticam convertit. Ob proelia quae pro Carolo et contra Musulmanos pugnavit, heros factus est carminum epicorum Francogallicorum et in eis Guillelmus de Aurenga nuncupatus; quorum carminum La Chanson de Guillaume est antiquissimum nobis servatum.

Abbatia Gellonensis oppidumque S. Guillelmi de Desertis eo loco aedificatum ubi Guillelmus eremitagium anno 804 condidit

Guillelmus de Aurenga contra gigantem Isoré pugnat (pictura muralis saec. XIII)

Bibliographia

• Alison Flood, "Fragment of lost 12th-century epic poem found in another book’s binding" in The Guardian (18 Novembris 2021)
• Jeanne Wathelet-Willem, Recherches sur la Chanson de Guillaume: études accompagnées d'une édition. Lutetiae: Les Belles Lettres, 1975. Paginae selectae (vol. 1) (vol. 2) apud Google Books

Nexus interni

• Sacramentarium Gellonense

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Guillelmum Gellonensem spectant.