Ghectum
Ghectum (-i, n.) describit pars oppidi vicus minoritatis, imprimis oppressione causa vel politica vel sociali vel legali vel oeconomica. Describit etiam vicus Iudaeorum, quo prius Iudaei victu cogebantur[1].
Anno 1516 Iudaei Venetiarum habitare in insula singulari, dum Ghetto Nuovo[2] nota, tantum — de societate cetera separati — debebant.
Notio ghecti ipsius in bulla apostolica Pii IV die 27 Februarii 1562 (dudum a felicis) scripta invenitur: "Praeterea vobis [Iudaeos] permittimus quod positis tenere apothecas extra ghectum seu septum hebraicum, quantum fieri poterit continguas, et in illis ab ortu solis usque ad occasum, exceptis diebus festivis, permanere, et mercatura ac artes vestras et Banchum aliaque vobis permissa exercitia exercere, dummodo adveniente nocte vos ad vestras solitas intra claustra habitationes reducatis."[3]
Soa caede ineunte Germania nazistica iussit Iudaeos Poloniae occupatae et Cechoslovaciae adnexae in ghectas separate vivere, ut eos abutebantur, denique "solutione finali" necabant.
Notae recensere
- ↑ Definitio apud Merriam et Webster (Anglice)
- ↑ Italice Ghetto eo tempore ad fabricam referebat, qua metalla fornace liquefacta sunt, rectius ad insulam qua fabrica haec sita est.
- ↑ Fons notionis ghecti, cap. "Ordinatioes, et statuta super modo vivendi Hebraeorum Urbis" (Latine)