Fraternitas Saturni

Fraternitas Saturni est Germanus ordo magicus, die Paschali anni 1928 ab Eugenio Grosche (etiam Gregor A. Gregorius appellato) et quattuor aliis conditus. Ordo est unus ex veterrimis gregibus magicis iam exstans in Germania. Quaeque lobia, ut Grosche dixit, "animum de studio esotericismi, mysticismi, et magiae sensu cosmico agitat." Propositum ordinis hodie est spirituali hominum progressui per evolutionem et promotionem entium singulorum opera dare. Quod adipiscendum est per personalitatem mente et ethice educatam et esoterismum et occultismum absolute intellectum. Fraternitas ad adipiscendum hunc finem formulam graduum asciscit, usque ad gradum tricensimum tertium et maximum. Quaeque lobia proposita nec politica nec oeconomica habet, sed tantummodo exemplaria libertatis, tolerantiae, et sodalitatis disseminat.

Signum Fraternitatis Saturni.

Theodorus Reuss (1855–1923).

Historia

Origines: Lobia Pansophia et Congressus Veidensis

Fraternitas Saturni anno 1925 post Congressum Veidensis in Thuringia condita est. Collegio Pansophico Orientis Berolini (Lobiae Pansophicae) successit, ordini magico Rosicruciano ab Henrico Traenker, notabile illius temporis occultista Germano, conditus. Propositum Congressus Veidensis fuit postulationes stabilire Alexandri Crowley se esse Caput Exterius Ordinis Templi Orientis et exspectatum mundi docentem. Homines qui congressui adfuerunt comitatus Crowleyanus (Leah Hirsig, Dorothea Olsen, Normannus Mudd ) et socii Lobiae Pansophiae Henrici Traenker fuerunt. Traenker decimus grandis magister nationalis Germanici Ordinis Templi Orientis sub Theodoro Reuss meruerat usque ad Reuss mortuum. Alii participes fuerunt Albinus Grau, notabilis praecursor pellicularius, et Eugenius Grosche (Gregorius A. Gregorius).

Labor congressus male cecidit, unde Traenker a negotiis Crowleyanis removit. Discrepantiae Traenkeranae et Crowleyanae profundum schisma in Lobia Pansophica stimulavit, inter fratres qui Crowleyanae legi Thelemati dissenserunt et fratres qui eam receperunt, inter quos Gregorius et Grau. Ob has discrepantias, Lobia Pansophica rite clausa est anno 1926. Fratres Lobiae Pansophicae qui doctrinas Crowleyanas receperunt sese cum Gregorio in Fraternitate Saturni condita consociaverunt, sed sine Albino Grau.

Adumbratio formulae graduum

Hi sunt gradus quos sodales periti adsequi possunt, paene omnibus ab initio Latine appellatis.

Vetus et nova formulae graduum Pronaos Ante 1960 Titulus Post 1960 Titulus 0° Novize (tiro) 0° Neophyt (neophyta) 1° Neophyt (neophyta) 1° Scholasticus Voluntatis 2° Scholasticus Verbi 3° Scholasticus Vitae Frater ~ Soror 4° Frater ~ Soror 5° Servus Juris 6° Servus Templi 7° Servus Ritus 2° Gradus Mercurii 8° Gradus Mercurii 9° Servus Pentaculi 10° Servus Tabernaculi 11° Servus Mysterii R + C 3° Gradus Solis 12° Gradus Solis 13° Servus Selectus Imaginationis 14° Servus Selectus Magicus 15° Servus Selectus Elementorum 16° Sacerdos Aiones 17° Sacerdos Maximus 4° Gradus Pentalphae 18° Magus Pentalphae 5° Gradus Sigilii Salomonis 19° Magus Sigilii Salomonis 6° Magus Heptagrammatos 20° Magus Heptagrammatos S. S. G. 21° Magister Selectus Sapientiae 22° Magister perfectum Potestatum 23° Magister Magnificus Pneumaticos 7° Templarius 24° Princeps Arcani 8° Gnosticus 25° Magister Gnosticus 9° Magister Aquarii 26° Magister Aquarii Hochwürden (alta dignitas) 27° Groß-Komtur (magnus praefectus) 28° Groß-Kanzler (magnus princeps consilii) 29° Groß-Inspekteur (magnus inspector) Hochwürdengrade (alta dignitas recta) 30° Magister Maximus Cados 31° Magister Templarius 32° Princeps Illustris Tabernaculi Meister vom Stuhl (grandis magister) 33° Gradus Ordinis Templi Orientis Saturni

Nexus interni

• Saturnus

Bbliographia

• Aythos. 1979. Die Fraternitas Saturni: Eine saturn-magische Loge. Hiram-Edition 7. Arbeitsgemeinschaft für Religions- und Weltanschauungsfragen.
• Flowers, Stephen Edred. 1994. Fire & Ice: The Brotherhood of Saturn. Llewellyn Publishers. ISBN 0875427766.
• Frater Oriphiel. 2005. Magische Einweihungspfade. Bohmeier Verlag. ISBN 3890944353.
• Fraternitas Saturni. 1950–-1963. Blätter für angewandte okkulte Lebenskunst. Voll. 1–13.
• Fraternitas Saturni. 2008. Saturn Gnosis. Vol. 3(1).
• Frater V. D. 1994. Die Fraternitas Saturni heute. Verlag Ralph Tegtmeier Nachf.
• Frater V. D. 2003. Schule der Hohen Magie. Vol. 2. Ansata.
• Haack, Friedrich-Wilhelm. 1977. Die Fraternitas Saturni (FS) als Beispiel für einen arkan-mystogenen Geheimorden des 20. Jahrhunderts. Hiram-Edition 1. Arbeitsgemeinschaft für Religions- und Weltanschauungsfragen. ISBN 3921513111.
• Hemberger, Adolf. Der mystisch-magische Orden Fraternitas Saturni, in 2 Bde. Impressio privata.
• Popiol, Alexander, et Raimund Schrader. 2007. Gregor A. Gregorius: Mystiker des dunklen Lichts. E(soterischer Verlag. ISBN 3932928407.

Nexus externi

• Situs publicus, www.fraternitas.de

stipula

Haec stipula ad philosophiam spectat. Amplifica, si potes!

stipula

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!