Franciscus Bücheler
Franciscus Bücheler (natus in Rheinberg die 3 Iunii 1837 ; Bonnae die 3 Maii 1908 mortuus), Friderici Amadei Welcker, Friderici Gulielmi Ritschl et Ottonis Jahn discipulus, fuit sermonum antiquorum philologus Germanicus.
Opera selecta
recensere- Grundriss der lateinischen Deklination (1866);
- Das Recht von Gortyn, Francofurti ad Moenum, 1885 (una cum Zitelmann)
Bücheler fuit etiam multorum antiquorum operum editor, inter quae "Pervigilii Veneris" et Petronii Satyricon.
- Frontini de aquis urbis Romae (Lipsiae, 1858)
- Pervigilium Veneris (Lipsiae, 1859)
- Petronii satirarum reliquiae (Berolini, 1862; 3. editio, 1882) Editio 1862
- Hymnus Cereris Homericus (Lipsiae, 1869)
- Q. Ciceronis reliquiae (1869)
- Herondae mimiambi (Bonnae, 1892).
Nexus externi
recensere- Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
Bibliographia
recensere- Rolf Mehrlein: Bücheler, Franz.Kategorie:Wikipedia:NDB-Link ohne GND In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, S. 717 (Digitalisat).
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |