Flumen Circumpolare Antarcticum
Flumen Circumpolare Antarcticum, vel raro Fluitatio Venti Occidentalis,[1] est flumen oceanicum quod modo horologico ab occidentem ad orientem circum Antarcticam movetur, regnans circulationis proprietas Oceani Australis atque, circa 125 sverdrup ferens, maximum orbis terrarum flumen oceanicum.[2] Calidas aquas oceanicas procul ab Antarctica arcet, sinens ut ille continens suam lodicem glaciei conservet.

Flumen Circumpolare Antarcticum est vehementissimum fluminum oceanicorum systema in Oceano Mundi, pelves Atlanticam, Indicam, Pacificam conectens.
Nexus interni
NotaeRecensere
- ↑ Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
- ↑ "Surface Currents in the Southern Ocean," apud oceancurrents.rsmas.miami.edu.
BibliographiaRecensere
- Orsi, A. H., T. Whitworth, et W. D. Nowling. 1995. On the meridional extent and fronts of the Antarctic Circumpolar Current. Deep Sea Research, series I:42, 641-673.
- Talley, Lynne D., et al. 2011. Descriptive Physical Oceanography. Elsevier. ISBN 978-0-7506-4552-2.
Nexus externiRecensere
- Alta Circulatio in Oceano, apud oceanworld.tamu.edu
- "The Antarctic CP Current," apud oceancurrents.rsmas.miami.edu
- Flumina Oceanica et Clima, apud earth.usc.edu
- Glossarium Oceanographiae Physicae et Disciplinarum Cognatarum: Antarctic Circumpolar Current, apud stommel.tamu.edu
- "Make Westing" (fabula Ioannis London), apud http://www.literaturecollection.com/
- Southern Ocean changing but still major CO2 sink, Environmental News Network, November 24, 2008
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |