Fosdenovum
Italiae municipium
(Redirectum de Faucenova)
Fosdenovum[1][2] (-i, n.) (alia nomina: Faux Nova, Faucenova, Fosdenova, Fosdinovium[3], Fossa Nova[3]) (Italiane: Fosdinovo) est oppidum Italiae et municipium, circiter 4 920 incolarum, in Regione Tuscia, in Provincia Massensi et Carrariensi ac in Lunisania, historica ac geographica terra, situm. Incolae Fosdenovenses appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 44°8′0″N 10°1′0″E
Numerus incolarum: 4 574
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 44°8′0″N 10°1′0″E
Numerus incolarum: 4 574
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Massensis et Carrariensis
Geographia
Superficies: 48.63 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Carraria, Flavidianum, Castrum Horti Novi, Castrum Novum ad Macram, Castrum Sarzanae, Aula
Territoria finitima: Carraria, Flavidianum, Castrum Horti Novi, Castrum Novum ad Macram, Castrum Sarzanae, Aula
Tabula aut despectus
Insigne
recensereGeographia
recensere- Lunensis Ager (terra),
Clari cives
recensereNati
recensereEcclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereCanepari, Caniparola, Caprognano, Carignano, Gignago, Giucano, Marciaso, Paghezzana, Ponzanello, Posterla, Pulica, Tendola.
Municipia finitima
recensere- Aula,
- Carraria,
- Castrum Novum Macrae (SP),
- Fivisanum,
- Castrum Horti Novi SP),
- Sergianum (SP).
Nexus interni
- Tuscia (regio),
- Provincia Massensis et Carrariensis,
- Lunensis Ager (terra),
- Massa et Carraria (urbes),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Fosdenovum spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium Municipii Fosdenovi in Provincia Massensi et Carrariensi.
-
Caniparolae: Villa Malaspina.
Notae
recensere- ↑ E. Repetti, Dizionario geografico, fisico e storico della Toscana (Florentiae, 1830)
- ↑ Relazioni d'alcuni viaggi fatti in diverse parti della. Toscana per osservare le produzioni naturali, e gli antichi monumenti di essa. Ed. 2. con copiose giunte. - Firenze, Cambiagi 1768-79 (Google eBook) - Giovanni I Targioni Tozzetti, Cambiagi, 1777
- ↑ 3.0 3.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}