Sanctus Petrus in Galatina
Italiae municipium
(Redirectum de Fanum Sancti Petri in Galatina)
Vide etiam paginam discretivam: Galatina (discretiva).
Sanctus Petrus in Galatina[1][2] seu Sanctus Petrus in Galatino[3] (Italice Galatina) est Urbs Italiae et municipium, circiter 27 220 incolarum, in regione Apulia, in Provincia Lupiensi et in Sallento historica ac geographica terra sita. Urbani Galatinenses appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 40°10′0″N 18°10′0″E
Numerus incolarum: 25 885
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Galatina
Locus: 40°10′0″N 18°10′0″E
Numerus incolarum: 25 885
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Galatina
Gestio
Procuratio superior: Provincia Lupiensis
Geographia
Superficies: 82.65 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Aradeum, Corellianum, Galatana, Neritum, Sullianum, Cupertinum, Cutrofianum, Soletum, Leculae, Seculum
Territoria finitima: Aradeum, Corellianum, Galatana, Neritum, Sullianum, Cupertinum, Cutrofianum, Soletum, Leculae, Seculum
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Sapes
Tabula aut despectus
Insigne
recensereGeographia
recensere- Sallentum (terram)
Clari cives
recensereNati
recensereHic vixerunt
recensere- Glycerius vel Glicisius de Matino
- Dolcenera
Aedificia egregia
recensere- Ecclesia Matrix,
et cetera.
Ecclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereCollemeto, Noha, Santa Barbara
Municipia finitima
recensereNexus interni
- Apuliam (regionem),
- Provinciam Lupiensem,
- Sallentum (terram),
- Lupias seu Lycias (urbem),
- Urbes Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Galatinam spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Provincia Lupiensi.
-
Galatinae: Ecclesia Matrix,
Notae
recensere- ↑ F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)}
- ↑ L. Giustiniani, Dizionario geografico-ragionato del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Manfredi, 1797)
- ↑ W. Schweickard, Derivati da nomi geografici (Tubingae: M. Niemeyer, 2006) (Textus apud Google Books)
- ↑ Anno 1793, cum concessione Regis Ferdinandi IV