Et tu Brute

Καὶ σὺ τέκνον fuisse traditur sententia ultima a Gaio Caesare dicta die 15 Martii 44 a.C.n., cum inimici in Curia eum gladiis aggressi sunt. Suetonius enim refert: "Atque ita tribus et viginti plagis confossus est uno modo ad primum ictum gemitu sine voce edito, etsi tradiderunt quidam Marco Bruto irruenti dixisse: Καὶ σὺ τέκνον;"^[1] Similiter et Dio Cassius: "traditione verissima fertur Caesarem nihil omnino dixisse; aliquos autem tradere eum his verbis Brutum interpulsisse, Καὶ σὺ τέκνον;"^[2]

Verba Caesaris "Et Tu Brutè? — Then fall Cæsar" e textu editionis in-folio primae operum Shakespearianorum anno 1623 divulgatae

Versio Latina in tragoedia Shakespeariana Iulius Caesar enuntiatur versu bilingui "Et tu Brute? — Then fall Caesar."^[3] Quae verba Shakesperius in scriptis anterioribus reppererat, sicut in ludo Ricardi Eedes Caesar interfectus inscripto, Latine anno 1582 docto.^[4] Alia forma, "Tu quoque, fili mi?" in opere C. F. Lhomond De viris illustribus legitur.

Notae

↑ Gaius Suetonius Tranquillus, De vita Caesarum Jul.82.3.1.
↑ Dio Cassius, Historia Romana 44.19.5 (conversio Vicipaediana).
↑ Gulielmus Shakesperius, Iulius Caesar act. 3 sc. 1 v. 77.
↑ Dyce, Alexander (1866). The Works of William Shakespeare. Londinii: Chapman and Hall. p. 648

Nexus interni

[1] Gaius Suetonius Tranquillus, De vita Caesarum Jul.82.3.1.

[2] Dio Cassius, Historia Romana 44.19.5 (conversio Vicipaediana).

[3] Gulielmus Shakesperius, Iulius Caesar act. 3 sc. 1 v. 77.

[4] Dyce, Alexander (1866). The Works of William Shakespeare. Londinii: Chapman and Hall. p. 648

[1]

[2]

[3]

[4]