Vide etiam paginam discretivam: Erix (discretiva).
Vide etiam paginam discretivam: Mons Sancti Iuliani (discretiva).

Eryx[1][2] vel Erix,[1] olim Mons Sancti Iuliani (Italiane Erice; Sicule: Èrici) (alia nomina: Erucus[3], Eruca[4], Eryce[5] est urbs Italiae et municipium, in regione Sicilia ac in Consortio Libero Municipali Drepanitano situm. Urbani, qui (ex recensu anni 2011) 28 360 sunt, Erycini appellantur.[6]

Wikidata Eryx
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 38°2′15″N 12°35′15″E
Numerus incolarum: 26 089
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Geographia

Superficies: 47.34 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Pachecum, Drepanum, Custonachium, Busitum, Vallis Erycina

Tabula aut despectus

Eryx: situs
Eryx: situs
Eryx

Nomina urbis

recensere

Eryx[7] (-ycis, m.) sive Erucus[8], Eruca[9], Eryce[10], Mons Sancti Iuliani, Civitas Montis Sancti Iuliani.

Geographia

recensere

Eryx est mons etiam, in in angulo occidentali Siciliae situm.

Loca Erycina

recensere

Mons Eryx in altitudinem 751 m surgit, sed quia loca circumiecta aliis insignibus caret collibus, etiam altiorem quam est speciem praebet. Itaque ab antiquis cum Aetna (3320 m) comparabatur.[11]

Historia

recensere
 

De historia habitationis

recensere

A temporibus antiquissimis mons Eryx hominibus habitationem praebuit. In summo monte templum aedificatum erat supra hominum memoriam Aphroditae dicatum. Templum ab Aenea[12] aut ab Eryce,[13] Aphrodites et Butae filio, conditum esse fertur. Rebus mythologicis praetermissis, urbs Eryx antiqua videtur esse condita ab Elymis, qui olim ex Asia Minore in Siciliam occidentalem migraverant.[14] Itaque fuerunt qui sacra Aphroditae in templo facta orientalis originis notam prae se tulisse dicerent, nam hierodulos[15] et praesertim hierodulas putaverunt ad prostitutionem sacram se accommodasse. Quae quidem opinio iam obsoleta facta esse videtur studiis in testimoniorum fidem penetrantibus.[16]


Ecclesia Catholica Romana

recensere

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Fractiones

recensere

Ballata, Casa Santa, Crocefissello, Napola, Pizzolungo, Rigaletta, San Cusumano, Torretta

Municipia finitima

recensere

Bibliographia

recensere
  • Budin, Stephanie (2008). The Myth of Sacred Prostitution in Antiquity. Cambridge: Cambridge University Press.

Nexus externi

recensere
  • Situs Publicus (Italiane)
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Erycem spectant.

Pinacotheca

recensere
  1. 1.0 1.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  2. Eryx (-ycis, m.), Mela 2.7.17; Plin. Nat. 3.90; Ov. Fasti 4.874; Verg. Aen. 1.570; et alibi.
  3. Cic. Verr. 2.22.115; Tac. Ann. 4.43; Flor. 1.18.
  4. Hazlitt, The Classical Gazetteer
  5. Hazlitt, The Classical Gazetteer
  6. Plin. Nat. 3.91.
  7. Eryx (-ycis, m.), Mela 2.7.17; Plin. Nat. 3.90; Ov. Fasti 4.874; Verg. Aen. 1.570; et alibi.
  8. Cic. Verr. 2.22.115; Tac. Ann. 4.43; Flor. 1.18.
  9. Hazlitt, The Classical Gazetteer
  10. Hazlitt, The Classical Gazetteer
  11. Polyb. 1.55; Mela 2.17.
  12. Strabo 13.608; Verg. Aen. 5.759.
  13. Serv. Aen. 1.570; Diod. 4.83.
  14. Thuc. 6.2; Strabo 13.608.
  15. Qui a Romanis servi Venerii dicti sunt; Cic. Verr. 2.3.87; 2.3.144; etc.
  16. De Eryce, v. Budin (2008: cap. 7.).
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!