Episcopium est palatium politiae episcopalis, ubi persona ecclesiastica suique ministri habitant vel conlaborant. Vocabulum "unitatem propriam [episcopi] personae, potestatis, loci" vehementius dicit.[1] In Italia mediaevali, episcopia plerumque erant multiplicis aedificiorum partes, ad baptisterium et cathedralem coniunctorum.[2] In civitate aeterna, Archibasilica Sanctissimi Salvatoris Palatium Lateranense condidit; hic erat principale Medii Aevi episcopium Romanum, quamquam Ioannes VII (705–707) episcopium super Montem Palatinum aedificari iussit. [3]

Loggia delle Benedizioni in postico Archibasilicae Sanctissimi Salvatoris latere laevo situm; adiunctum laeva imaginis parte est Palatium Lateranense, principale Medii Aevi episcopium Romanum.

Notae recensere

  1. Anglice: "an essential unity between his [the bishop’s] person, power and place."—M. C. Miller, The Bishop’s Palace: Architecture & Authority in Medieval Italy (Cornell University Press, 2000), p. 14.
  2. M. C. Miller, The Bishop’s Palace (Cornell University Press, 2000), p. 20.
  3. A. Augenti, Il Palatino nel Medioevo (Romae: 1996).

Nexus interni

 

Haec stipula ad architecturam spectat. Amplifica, si potes!

 

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!