Egon Schiele

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Egon Schiele (natus Tulnae^[1] die 12 Iunii 1890; mortuus die 31 Octobris 1918) fuit pictor Austriacus motus Expressionismi.

Ille discipulus Gustavi Klimtis, pictoris Austriaci, fuit. Quindecim annis praeteritus,^? pater suus ad syphilem caecidit^? atque Egon missus est ad patruum ut sub cura sua esset. Videns eum ingenium habere, patruus ei paedagogum tam dextrum conduxit ut anno proximo Schiele ad Scholam Artium atque Artificiorum adhiberet. Tamen, Schiele deinde ad Academiam artium elegantium missus est. Quod magister primus tam modum mediocrem affirmavit, Schiele tam frustratio factus est ut relinqueret. Anno septimo saeculi vicesimi, Schiele Gustavum Klimtem pictorem etiam die suo quaesivit ut ille eum duceret. Emendus opera Schielis atque introductus eum patronis, Klimt mentor suus et amicus aetatis factus est.

Anno undecimo saeculi vicesimi, Schiele puellam minorem de septendecim annis nomine Walburga Neuzil convenit, qui posterus musa sua atque amasia factus est. Anno promixo, quod inspirationem petebat, moverunt Neulengbache ubi apprehensus est quod sucendi^? puellam qui infra aetatem consensus fuit accusatus est. Sex annis praeteritus^? cum Klimtem convenerat, exhibitio prima incomitata Monaco, Germania exhibuit. Cum Schiele Edithem Harmem qui femina status maioris fuit convenit, conubio iunjo^? consilium cepit, sed etaim cum Walburga manere. Disputatus id cum illa, voluit ut illa cum eo maneret. Quid delegit? Sed eheu, amicitia dissolutione gravi quod inspiravit operam tenere in memoria, Mors et Virgo.

Quamquam Schiele haud multum post in primo bello mundando conscriptus est, officium actuarii ob cor debile atque manum mirabilem datus est. Cum Vindobonam anno septimo decimo saeculi vicesimi rediret, cursui artificioso studere potuit. Quod artis suae exhibuit in exhibitione undequinquagesima Vindobonae Secessii^? anno proximo. Mense Octobri 1918, Edith, quae sex menses cum filio^? fuit, mortuus est ob morbum Hispanicum. Schiele quoque, post tres dies ob morbum Hispanicum mortuus est.

Notae

↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 32 3.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Egon Schiele spectant.

Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
Brevis biographia apud Lemo Museum Historicum Germanicum
Biographia et opera

[1] J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 32 3.

[1]