Dobrynia

Dobrynia^[1] (Russice Добрыня) fuit dux exercitus Vladimiri Magni, avunculus eius (matris eius Maluschae frater), Novogardiae consularis^[2].

Dobrynia effecit, ut Vladimiro Sventoslaus Novogardiam anno 970 daret; idem expeditionem contra Iaropolcum et Polotiam anno 978 Vladimiro suasit necnon Rognedae violentiam, quae sororem Dobryniae Maluscham obiurgavisset. Consularis Novogardiae a Vladimiro factus, primo Peruni effigiem ibi statuit, post baptizavit Novogardienses gladio, ut Annales Ioachimi^(ru) dicunt.

Dobryniae fama in carmina epica de Dobrynia Nicetae filio transformata esse videtur.

Notae

↑ Nestoris chronicon... , Leopoli 1883, cap. 36; Sigismundi Herbersteinii Rerum Moscoviticarum commentarii, Antverpiae 1557, p. 6.
↑ Posadnik, videas: S. Ivaškovskij, Lexicon Rossico-Latinum, s.v. посадник. Hac voce olim designabatur vir vel uxor consularis urbium Novogardiae et Pleskoviae.

Bibliographia

De Dobrynia in Encyclopaedia biographica (Russice)
De Dobrynia in Lexico encyclopaedico Brockhaus et Efron (Russice)

[1] Nestoris chronicon... , Leopoli 1883, cap. 36; Sigismundi Herbersteinii Rerum Moscoviticarum commentarii, Antverpiae 1557, p. 6.

[2] Posadnik, videas: S. Ivaškovskij, Lexicon Rossico-Latinum, s.v. посадник. Hac voce olim designabatur vir vel uxor consularis urbium Novogardiae et Pleskoviae.

[1]

[2]