Designatio urbana,[1] sive destinatio urbana,[2] est ars et ratio, qua res corporales urbium oppidorum vicorum conformentur, et quidem eo consilio, ut incolis et adventoribus opera et beneficia communalia offerri possint. Cum architectura ad singula aedificia destinanda attineat, designatio urbana ampliore mensura non solum ad dispositionem aedificiorum, viarum, spatiorum publicorum pertinet, sed etiam ad totas urbes et vicinitates regionesque attinet. Et contra arte urbium disponendarum condiciones urbibus designandis idoneae creantur.

Urbs idealis variis pictoribus saeculi XIV adscripta.

In urbibus designandis opus est peritia multarum disciplinarum, sicut geographiae physicae, oeconomiae politicae, theoriae socialis, ingeniaria urbana et artis ingeniariae civilis.

  1. Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
  2. Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Boeing, Geoff; Church, Daniel; Hubbard, Haley; Mickens, Julie; Rudis, Lili (2014) LEED-ND and Livability Revisited. Berkeley Planning Journal 27: 31-55.
  • Bosselmann, Peter (2008) Urban Transformation: Understanding City Design and Form. Island Press.
  • Karda, Martin (2005) Städtebau: Technische Grundlagen. Teubner Verlag.
  • Kostof, Spiro (1991) The City Shaped. Urban Patterns and Meanings Through History. Thames & Hudson.
  • Macdonald, Elizabeth (2005) Street-facing Dwelling Units and Livability: The Impacts of Emerging Building Types in Vancouver’s New High-density Residential Neighbourhoods. Journal of Urban Design 10: 13–38.