Cultura surdorum
Cultura surdorum[1] est circulus morium et morium maiorum et artium et credentium quas surditas adfecit et cuius praecipuus modus communicationis est lingua gesticulatoria.[2]
Sodales societatis surditatis surditatem videre solent potius ut differentia in experientia humana quam imbecillitas vel morbus.[3][4] Sodales sunt qui iactanter in suo identitate surditate.[5] Humanes surdi, in sensu communitatis vel culturae, videri possunt manus minoritatis et non nullos sentire potest perperam intelligi ab eis qui linguam gesticulatoriam nesciunt.[6] Pactio de iuribus hominum invalidorum etiam culturam surdorum admitteri postulat.[7]
Notae
recensere- ↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
- ↑ Padden, Carol A.; Humphries, Tom (Tom L.) (2005). Inside Deaf Culture. Cambridge, MA: Harvard University Press. p. 1. ISBN 978-0-674-01506-7
- ↑ Ladd, Paddy (2003). Understanding Deaf Culture: In Search of Deafhood.. Multilingual Matters. p. 502. ISBN 978-1-85359-545-5
- ↑ Lane, Harlan L.; Richard Pillard; Ulf Hedberg (2011). The People of the Eye: Deaf Ethnicity and Ancestry. Oxford University Press. p. 269. ISBN 978-0-19-975929-3
- ↑ James, Susan Donaldson; Huang, Grace (2006-12-13). Deaf and Proud to Use Sign Language. . ABC News
- ↑ Nash, Jeffrey E. (1981). Deafness in Society. Toronto: LexingtonBooks. pp. 100-102
- ↑ Pactio de iuribus hominum invalidorum, Articlus XXX, sectio 4