Ius consuetudinis

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Ius consuetudinis in iurisprudentia multos sensus habet. Generaliter, consuetudo est mos maiorum, qui apud populum vim habent per eius consensum et exercitium diuturnum. Praeterea, consuetudo legum optima legum interpres est. Iurisprudentia tres consuetudinum species cognovit, quae sunt consuetudo secundum legem, consuetudo praeter legem, consuetudo contra legem.

In iure inter civitates et gentes est fons non scriptum eius species ius, sicut agnoscetur articulis triginta octo statutis Tribunalis Internationalis Hagense (i.e. Statutum Iudicii inter Civitates) a civitatibus orbis terrarum. Alteri fontes pacta inter civitates, et praecepta ius civitatum togatarum^? sunt. Omnes civitates in concordia sunt quod ius consuetudines fons ius civitatum est,^? sed non omnes in concordia sunt super quibus regulis in corpore ius consuetudinis sunt. Antequam regulam ius consuetudinis potest esse creatam, duas condiciones necesse est explere: prima, quod civitates sicut regulam factitent; secunda, quod illa acta ab opinione iuris sive necessitatis sint.

Nexus interni

• Ius inter civitates et gentes
• Opinio iuris sive necessitatis

Nexus externi

• Customary IHL database de iure consuetudinis humanitario inter civitates.