Comara

Comara (alia nomina Latina: Comaronium, Comarnum, Cimarnum^[1]; Hungarice: Komárom, Slovace: Komárno, Theodisce: Komorn) appellatur urbs quae hodie et in Slovacia et in Hungaria ad Danubium sita est. Unificantur vici omnes ponte ferriviaria stratariaque. Etiam ad ripas Slovacas multi lingua Hungarica utuntur.

Historia communis

Centrum historicum et fortificatio inveniuntur in situ ubi Vagus flumen in Danubium influit, in tribu Slovaco. Arx maximi momenti olim fuit quae numquam a Turcis expugnari potuit nec arte nec marte. Facta autem est saeculo XVI ad instar castelli Taurinensis, quando burgum mediaevalem quandam (cum mentione prima anni 1218) fortificabant. Architecti responsales fuerunt Petrus Ferrabosco et Daniel Specklin. Arx autem altera saeculo XVII addita est; ad nostros dies ambae conservatae sunt et spectabiles prostant.

Seditionibus Hungaricis anni 1849 Comarae nonnulla proelia inter Austriacos Iulio de Haynau imperatore et rebelles Hungaricos Arthuro Görgey imperante commissa sunt. Usque deditionem diei 4 Octobris 1849 obsidione relicta exercitus praefecti Georgii Klapka resistebat. Ingeniarius Franciscus Glaser postea murarius summus militaris proclamatus est.

Fortificationis Ingmánd imago desuper facta

Anno 1920 separatio paulo barbara urbis inter statum novum Cechoslovaciae et Hungariam praescripta est. A mense Novembri 1938 usque ad mensem Aprilem 1945 dictatoribus ubique imperantibus urbs denuo unita fuit.

Tribus Slovacus (Komárno)

Inde ab anno 2004 Universitas pro Ioanne Selye nominata (eruditur lingua Hungarica) studiosos allicit. Urbi Komárno (cum vicis Komárno, Kava, Ďulov Dvor, Hadovce, Nová Osada, Veľký Harčáš, Malá Iža, Lándor) anno 1980 oppidum Nová Stráž (cum vicis Nová Stráž, Čerhát, Pavol) additum est.

Ecce res aspectabiliores nonnullae:

Platea Europaea (Nádvorie Európy): annis inter 1999 et 2000 confecta cum 45 aedificiis quae varietatem Europaeam personent
Museum culturae Hungaricae et territorii Danubiensis (Podunajské múzeum): museum de archaeologia, historia, moribus localibus, artibus (praesertim saeculorum XVIII et XIX)
Ecclesia Sancti Andreae: genere Baroco, saeculi XVIII
Castellum vetus et Castellum novum (saeculorum XVI et XVII; maximae omnium fortificationum Imperii Austro-Hungarici fuerunt)
Vestigia castrorum Romanorum Calamantiae: 3 chiliometra distant a centro, vestigia nonnulla turrium viginti et portarum quattuor (existebat inter saeculum II et saeculum IV p.Chr.n.)

Tribus Hungaricus (Komárom)

Plagae ad hodiernam Hungariam spectantes haud ante Kalendas Iulias 1896 Comarae pars factae sunt, quae antea Új-Szőny appellabantur. Tempore Imperii Romani ad Szőny diu castra Romana Brigetio cum oppido fuerunt, quibus nulla vestigia nunc sunt. Maximi momenti est portus ad Danubium in rebus commercialibus. In linea ferriviaria inter Komárom et Nové Zámky nostris diebus mercedes tantummodo transportantur. Oppidum centrum commerciale nuncupari fas est. Namque vere 2007 fabrica autocinetorum prima Europaea institorum Sinensium aperta est. Ibi etiam autoraedae longae electronicae conficiuntur.

Filii filiaeque

Aemilius Uzelac (1867–1954), praefectus militum
Árpád Kézdi (1919–1983), architectus murarius
Béla Zsolt (1895–1949), diurnarius et scriptor Hungaricus
Dominica Valachová (* 1986), lustrix follis volatici
Emericus Sinelli (1622-1685), episcopus Vindobonensis
Franciscus de Krbek (1898–1984), mathematicus
Franciscus Glaser iunior (1852–1934), architectus et ingeniarius
Franciscus Heckenast, (1889–1939), militum praefectus et Socialismi nationalis adversarius Austriacus
Franciscus Lehár (1870–1948), melodiarum compositor
Franciscus Rotter (1910–1989), sculptor
Géza Horváth (1868–1925), musicographus
Henricus Glaser (1855–1928), architectus
Ioanna Nagyová (* 1959), histrio
Ioannes Reitman (* 1946), pellicularum dispositor
Ioannes Selye (1907–1982), medicus et inventor theoriae de virium contentione
Ioseph Viola (1896–1949), pedilusor
Iulia Kopacsy-Karczag (1867–1957), cantatrix
Mór Jókai (1825–1904), diurnarius et scriptor Hungaricus
Petrus Szijjártó (* 1978), homo politicus, minister de rebus externis Hungarus
Ricardus Körner (1874–1915), imperator
Stephanus Dobi (1898–1968), homo politicus communisticus, praeses Hungariae
Szilárd Németh (* 1977), pedilusor
Theodorus Körner (1873–1957), praeses Reipublicae Austriae
Thomas Priskin (* 1986), pedilusor

Notae

↑ Albert Sleumer: Kirchenlateinisches Wörterbuch, dumus editoria Olms, Hildesiae/Turici/Neoeboraci 2006, p. 222, ISBN 978-3-478-09333-8

Externi nexus

Situs geographici et historici: Locus: 47°45′8″N 18°6′48″E

[1] Albert Sleumer: Kirchenlateinisches Wörterbuch, dumus editoria Olms, Hildesiae/Turici/Neoeboraci 2006, p. 222, ISBN 978-3-478-09333-8

[1]