Chabichou est varietas casei caprini in Pictavia proveniens. Anno 1864 in praefectura Utriusque Separis, anno 1872 in pagis Pictaviensi et Cohiacensi provenit.[1] In suburbio Montbernage urbis Pictavii optime conficiebatur, teste Carolo de Chergé qui eodem anno sic scripsit:

Caseolus Chabichou du Poitou
... de caseis suburbii Montbernage, nomine vulgari chabichous agnitis, qui inter coquos gloria bene merita fruuntur atque in congressu subtilissimorum ganeonum olim lauras valde distinctas conciliaverunt (... des excellents fromages de Montbernage, qui, connus du populaire sous le nom de chabichous, jouissent dans le monde culinaire d'une réputation justement méritée, et surent conquérir un jour, dans un congrès spécial tenu par les plus fins gourmets, un rang fort distingué).[2]
Caseus Chabichou du Poitou maturior cui crustulum flavescit

Caseus chibichou Landarum iam anno 1839 relatus est, "e lacte caprino, folio castaneae involutus, sub stercore ad fermentandum positus" (chibichou, fromage de lait de chèvre, enveloppé de la feuille de châtaignier, et qu'on laisse fermenter sous le fumier).[3]

Nomen e composito (e.g. *capriculus?) verbi Latini "capra" derivatur, sicut et chibichou,[1] cabécou in Guienna (ab anno 1853 repertum) et cabrecou sub Cantalino monte (ab 1906).[4]

Appellatio originis protecta recensere

Caseus sub nomine Chabichou du Poitou, si in civitatibus Europaeis venundetur, in regione delimitata et in modis definitis fieri debet (sed de capris earumque custodia nihil fere dicitur). Caseus ab anno 1990 appellationem in Francia verificatam merebat[5] et ab anno 2009 appellationem in Europa protectam habebit.

Notae recensere

  1. 1.0 1.1 Rézeau (2001) s.v. "chabichou", fontibus citatis
  2. Chergé (1872); similiter mox Pierre Delbarre, Guide complet du voyageur à Poitiers et dans les environs (3a ed. 1896) p. 191
  3. Métivier, De l'agriculture et du défrichement des Landes (1839) p. 719
  4. Rézeau (2001) s.v. "cabécou", fontibus citatis
  5. Inventaire du patrimoine culinaire de la France. Poitou-Charentes (1994) pp. 257-261; Decretum 1990

Bibliographia recensere

  • Charles de Chergé, Le guide du voyageur à Poitiers et aux environs. 3a ed. (Pictavii: Ressayre, 1872) p. 170
  • Pierre Rézeau, ed., Dictionnaire des régionalismes de France (Bruxelles: Duculot, 2001) pp. 181-182, 225-226

Nexus interni

Nexus externi recensere

 

Haec stipula ad alimentum spectat. Amplifica, si potes!