Cabécou est varietas casei caprini recentis in Guienna regionibusque finitimis confecta, quotannis inter menses Aprilem et Augustum proveniens, et saepe super folium castaneae ad maturandum venundati. In craticulis faeneis ad maturandum ponuntur, recentius parvis, olim paulo maioribus.[1] Qui sibi convivisque suis conficiunt caseolos parvulis tyroglyphis rosos inferre licet, sapore meliores: cabécou, tout poudré de pollens jaunâtres que la famille nommait les artisons: "Des bêtes petites, petites," expliqua Céleste, "qui rendent le fromage meilleur".[2] Cabécou in provinciis Cadurcensi, Rutenica, Arvernia superiore, Lemovicensi, Petrocoriensi provenit.

Caseolus Cabécou folio castaneae impositus
Cabécou Avarionis, appellatione protecta carens

Caseoli cremosissimi iuxta Rocamadour confecti celebrantur (le fameux cabécou de Rocamadour, crémeux à souhait).[3] Inter meliores cibos circa Villam Francam in Rutenis productos enumerantur:

"Pagus Villae Francae omasa vitulina offert caseolosque caprinos et focacias" (Le Villefranchois offre ses tripous, tripes de veau, ses cabécous, fromages de chèvre, et sa fouace, variété de brioche).[4]

Nomen e composito (e.g. *capriculus?) verbi Latini "capra" derivatur, sicut chabichou, chibichou,[5] cabrecou (sub Cantalino monte confectus).[6]

Appellatio originis protecta recensere

 
Caseolus Rocamadour

Caseoli huius modi in pago oppidi Rocamadour confecti nomine Rocamadour sine pluribus rubricantur. Tales caseoli in civitatibus Europaeis venundatus debet in regione delimitata et in modis definitis fieri. Hic caseus ab anno 1996 appellationem in Francia verificatam meruit et ab anno 2009 appellationem in Europa protectam portabit.

Notae recensere

  1. Bazalgues (1994) p. 42
  2. J. Anglade, La Soupe à la fourchette (1994) pp. 65-66
  3. Meurville et Creignou (1990)
  4. Pays et gens de France no. 66 (1983) p. 20
  5. Rézeau (2001) s.v. "chabichou"
  6. Rézeau (2001) s.v. "cabécou", fontibus citatis

Bibliographia recensere

  • G. Bazalgues, "Le Cabécou de Rocamadour" in Quercy-recherche no. 77 (1994)
  • E. de Meurville, M. Creignou, Le Guide des gourmands 1991 (1990) p. 234
  • Pierre Rézeau, ed., Dictionnaire des régionalismes de France (Bruxelles: Duculot, 2001) pp. 181-182, 225-226
  • René Souchon, ed., Auvergne : Produits du terroir et recettes traditionnelles (Lutetiae: Albin Michel, 2011) pp. 234-236

Nexus externi recensere