Clusium Novum
(Redirectum de Castilio (Umbria))
Vide etiam paginam discretivam: Clusium (discretiva).
Vide etiam paginam discretivam: Castillio (discretiva).
Vide etiam paginam discretivam: Castilio Piscariae (discretiva).
Clusium Novum[1], deinde Castilio[2] (-onis m) et Castellionis Clusini Castrum[3] (alia nomina[4]: Castula, Custula, Castellio -onis, Castellio Piscaria, Castilio Piscariae) (Italiane: Castiglione del Lago) est oppidum Italiae et municipium, circiter 15 620 incolarum, in Regione Umbria ac in Provincia Perusina situm. Incolae Castilionenses appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 43°7′38″N 12°2′43″E
Numerus incolarum: 15 137
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Castiglione del Lago
Locus: 43°7′38″N 12°2′43″E
Numerus incolarum: 15 137
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Castiglione del Lago
Gestio
Procuratio superior: Provincia Perusina
Geographia
Superficies: 205.26 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Clusium, Civitas Plebis, Cortona, Villa de Plano Carpini, Mons Politianus, Castrum Pacani, Castrum Panicalis, Passinianum, Taurum
Territoria finitima: Clusium, Civitas Plebis, Cortona, Villa de Plano Carpini, Mons Politianus, Castrum Pacani, Castrum Panicalis, Passinianum, Taurum
Tabula aut despectus
Insigne
recensereGeographia
recensereInsulae
recensereHistoria
recensereClari cives
recensereNati
recensereHic vixerunt
recensereEcclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereBadia, Casamaggiore, Gioiella, Macchie, Panicarola, Petrignano del Lago, Piana, Porto, Pozzuolo Umbro, Sanfatucchio, Vaiano, Villastrada
Loci
recensereMunicipia finitima
recensereNexus interni
- Umbria (regio),
- Provincia Perusina,
- Perusia (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Clusium Novum spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Palatium ducaris
-
Oppidum
-
Polvensis Insula
-
Collocatio finium Municipii in Provincia Perusina.
Notae
recensere- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3