Mandurium
Italiae municipium
(Redirectum de Casalis Novus (Apulia))
Vide etiam paginam discretivam: Casalis Novus (discretiva).
Mandurium[1] (-ii, n.) seu Mandorra[1] (-ae, f.) (alia nomina: Mandorium, Mandonium[2], Mandula[3], Mandycium[4], Manduria[5][6]; olim Casale Novum, Casalis Novus) (Italiane: Manduria) est Urbes Italiae et municipium, circiter 31 420 incolarum, in Regione Apulia, in Provincia Tarentina et in Sallento historica ac geographica terra situm. Urbani Manduriani appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 40°24′10″N 17°38′3″E
Numerus incolarum: 29 933
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 40°24′10″N 17°38′3″E
Numerus incolarum: 29 933
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Tarentina
Geographia
Superficies: 180.41 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Marubium, Herchiae, Uria, Portus Sasinae, Veterana, Villa Franca, Sabua
Territoria finitima: Marubium, Herchiae, Uria, Portus Sasinae, Veterana, Villa Franca, Sabua
Tabula aut despectus
Insigne
recensereGeographia
recensere- Sallentum (terra)
Clari cives
recensereNati
recensereAedificia egregia
recensere- Platea "Garibaldi"
Ecclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereUggiano Montefusco, Campo dei Messapi, San Pietro in Bevagna, Specchiarica, Torre Colimena.
Municipia finitima
recensere- Franca Villa (BR),
- Herchiae seu Terra Hercularum Messapicarum (BR) (BR),
- Marubium,
- Portus Caesareus (LE),
- Sava,
- Uriae vel Uria (BR),
- Vetrana.
Nexus interni
- Apuliam (regionem),
- Provinciam Tarentinam,
- Sallentum (terram),
- Tarentum (urbem),
- Urbes Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Mandurium spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium Municipii in Provincia Tarentina.
-
Mandurii: Platea "Garibaldi".
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)}
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ F. Ferrari, Lexicon geographicum, 1667
- ↑ G. B. Pellegrini, Toponomastica italiana (Mediolani: Hoepli, 1990) (Textus apud Google Books)
- ↑ RDL 14 Februarii 1895