Bernardus Hinault
Bernardus Hinault, nomine Meles[1] per ludibrium datum (natus 14 Novembris 1954), est birotarius Francicus emeritus qui Circuitum Franciae quinquies vicit, unus ex sex birotariis qui in tribus Circuitus Grandis cursibus omnibus vicerunt, unusque ex duobus birotariis qui in quibusque plus quam semel vicerunt (alius Albertus Contador). Victoriam in Circuitu Franciae reportavit annis 1978, 1979,1981, 1982, et 1985; locum secundum tenuit annis 1984 et 1986, ac in stationibus viginti octo praevaluit, quarum tredecim certamina temporis singulorum fuerunt. Alii birotarii qui in Circuitu Franciae quinques vicerunt sunt Iacobus Anquetil, Eduardus Merckx, et Michael Indurain, quorum solum Hinault locum vel primum vel secundum abstulit in quoque Circuitu quem confecit. Manet praeterea ultimus Circuitus Franciae victor Francicus.
.jpg)
Exitus in Circuitu GrandiRecensere
| Circuitus Grandis | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Circuitus Hispaniae
|
1 | — | — | — | — | 1 | — | — | — |
 Circuitus Italiae
|
— | — | 1 | — | 1 | — | — | 1 | — |
 Circuitus Franciae
|
1 | 1 | CNC | 1 | 1 | — | 2 | 1 | 2 |
| — | Non certavit |
|---|---|
| CNC | Cursum non confecit |
NotaeRecensere
BibliographiaRecensere
- Fotheringham, William. 2015. Bernard Hinault and the Fall and Rise of French Cycling. Londinii: Yellow Jersey Press. ISBN 9781448156368.
- Hinault, Bernard. 1989. Memories of the peloton. Vitesse Press. ISBN 0941950239.
- Hinault, Bernard. 2005. Hinault par Hinault. Editions Jacob Duvernet.
- Moore, Richard. 2011. Slaying the Badger: LeMond, Hinault and the Greatest Ever Tour de France. Londinii: Yellow Jersey Press. ISBN 9780224082907.
Nexus externiRecensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Bernardum Hinault spectant. |