Basilica Sanctae Praxedis est ecclesia Medio Aevo prisco aedificata Romae et titulus cardinalitius Ecclesiae Catholicae Romanae. Iuxta Sanctae Mariae Maiorem basilicam in Esquilino colle sita est.

Pars interior

Prima ecclesia huius siti verisimiliter a papa Siricio (ab anno 384 usque ad 399) aedificata est. Forsan antea antiquissima ecclesia a quadam Praxede dedicata ibi fuit. Ab anno 817 usque ad 824 papa Paschalis I novam ecclesiam aedificavit. Aedificium et ornamenta sunt similia eorum Antiquitatis Posterioris (vide Renascentiam Carolingianam). Ecclesia imprimis nota est ob opera musiva.

Pinacotheca recensere

Sacellum Zenonis recensere

Bibliographia recensere

  • Heinz-Joachim Fischer: Rom. Zweieinhalb Jahrtausende Geschichte, Kunst und Kultur der Ewigen Stadt. DuMont, Coloniae Agrippinae 2001, ISBN 3-7701-5607-2, p. 300–301
  • Anton Henze: Kunstführer Rom. Philipp Reclam GmbH, Stuttgardiae 1994, ISBN 3-15-010402-5, p. 254-256
  • Rotraut Wisskirchen: Das Mosaikprogramm von S. Prassede in Rom. Ikonographie und Ikonologie. Aschendorff, Monasterii 1990 (Jahrbuch für Antike und Christentum. Suppl. Vol. 17) ISBN 3-402-08530-5
  • Rotraut Wisskirchen: Die Mosaiken der Kirche Santa Prassede in Rom. Zabern, Moguntiaci 1992 (Sonderheft der Antiken Welt / Zaberns Bildbände zur Archäologie) ISBN 3-8053-1318-7

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Basilicam Sanctae Praxedis spectant.