Baiazethes I (sultanus Ottomanicus)
Baiazethes I[1] sive Baiazetes I[2] (Turcice: Bāyezīd I; natus 1360; mortuus die 8./9. Martii 1403 in Akşehir) fuit 1389 - 1402 sultanus Imperii Ottomanici. De celeritate bellorum suorum etiam Bayezid Yıldırım (Baiazethes fulmen) vocatus est.
Baiazethes I fuit sultanus magnus eventu: Imperium ad 690.000 km² extendit, quod erat ad id temporis maxima amplitudo. Civitatibus Genuae Ragusaeque privilegia mercatoria dando res oeconomicas imperii aperuit simulque adiuvit.[3] Multa aedificia, ut puta portum Callipoleos vel meschitam magnam urbis Prusae aedificari iussit. Princeps rector Ottomanicus a Chalipha, qui tum Cairi sedebat, sultanus nominatus eoque summus vindex religionis Islamicae factus est.[4]
Anno 1402 acie cum Tamerlane conflixit. Apud Ancyram die 20 Iulii 1402 exercitus 70 000 militum Baiazethe duce viribus Tamerlani numero longe superantibus (160 000 militum) succubuit. Sultanus captus nonnullis mensibus post in urbe Akşehir mortuus est. Filii eius auctoritatem Tamerlani agnoverunt atque Imperium Ottomanicum inter se diviserunt.
Secutum est Interregnum Ottomanicum (1402-1413), ex quo Mahometus I victor discessit, qui unitatem imperii redintegravit.
Nexus interni
Notae
recensere- ↑ De rebus Turcarum
- ↑ Iohannis Cluveri historiarum ... epitome
- ↑ Josef Matuz, Das Osmanische Reich. Grundlinien seiner Geschichte, ed. 5., Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadii 2008, p. 44
- ↑ Klaus-Peter Matschke, Das Kreuz und der Halbmond. Die Geschichte der Türkenkriege, Artemis & Winkler, Dusseldorpii et Turici 2004, p. 94
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |
| Antecessor: Muradus I |
Sultanus Imperii Ottomanici 1389–1402 |
Successor: Interregnum Ottomanicum |