Asinalonga
Italiae municipium
Asinalonga[1][2] (-ae, f.) (olim fortasse Sina Iulia[3] vel Sina Julia, Mansio ad Mensulas) (Italiane: Sinalunga) est oppidum Italiae et municipium, circiter 12 930 incolarum, in Regione Tuscia ac in Provincia Senensi situm. Incolae Asinalongenses appellantur.
Res apud Vicidata repertae:

Civitas: Italia
Locus: 43°13′0″N 11°44′0″E
Numerus incolarum: 12 573
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 43°13′0″N 11°44′0″E
Numerus incolarum: 12 573
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Senensis
Geographia
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Dorking

Asinalonga omnis divisa in partes duae, quarum unam superior Asinalonga Vicus, aliam inferior Plebs Asinalogae (ad Mensulas vel Mansio ad Mensulas in antiqua aetate) appellantur.
Insigne recensere
Geographia recensere
- Vallis Clanis (terra),
Historia recensere
In antiqua aetate ad Mensulas mansio in viam Cassiam fuit.
Clari cives recensere
Nati recensere
Ecclesia Catholica Romana recensere
Fractiones, vici et loci in municipio recensere
Vici urbani recensere
- Asinalonga Vicus,
- Plebs Asinalogae (ad Mensulas vel Mansio ad Mensulas, in antiqua aetate).
Fractiones recensere
- Betula[4] seu Betulia, Italiane: Bettolle,
- Farnitella[4], Italiane: Farnetella,
- Scrofianus[4], Italiane: Scrofiano,
- Rigum Magnum[4], Italiane: Rigomagno,
- Amorosa[4], Italiane: L'Amorosa,
- Villa Fracta (Asinalonga)[4], Italiane: La Fratta,
- Guazzino,
- Rigaiolo.
Municipia finitima recensere
Nexus interni
- Tuscia (regio),
- Provincia Senensis,
- Vallis Clanis (terra),
- Sena Iulia (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi recensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Asinalongam spectant. |
Pinacotheca recensere
-
Collocatio finium Municipii Asinalongae in Provincia Senensi.
-
Despectus in oppidum.
-
Plebs Sancti Petri ad Mensulas.
Notae recensere
- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ www.biblioato.it
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 E. Repetti, Dizionario geografico, fisico e storico della Toscana (Florentiae, 1830)
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |