Apricena
Locus: 41°47′5″N 15°26′37″E
Numerus incolarum: 13 174
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Apricena
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Podium Placidi Imperiale, Casalis Sancti Marci de Lama, Castellum Sancti Severini, Alisina, Arpinianum, Teanum Apulum Novum, Castrum Sancti Nicandri
Coniunctiones urbium
Apricena[1] (-ae, f.) seu Procina[2][3][4] (-ae, f.) (alia nomina: Aprocina[5], Apricina[6], Precina[7]) (Italiane: Apricena) est Urbs Italiae et municipium, circiter 13 410 incolarum, in Regione Apulia et in Provincia Fodiana situm. Urbani Procinenses appellantur.
InsigneRecensere
SententiaRecensere
Sententia urbis est: CENA DAT ET APER NOMEN TIBI APRICENA.
GeographiaRecensere
Aprocina in plano iacet, in radicibus Gargani, ubi frumentum, oleum et vitis coluntur. Fabula narrat Apricenam a Frederico Secundo conditam esse, sed vero iam antea castra Romanorum ibi fuerunt. Sunt qui arbitrentur locum iam aetate praehistorica habitatum fuisse, nam constat apud cavam Dell'Erba hominem antiquissimum repertum esse.
- Garganus (terra),
- Tabula Apula (terra),
Clari civesRecensere
Ecclesia Catholica RomanaRecensere
Aprocinae tres ecclesiae sunt: rosarii?, matri ecclesiam? et sanctam familiam?. Extra urbem locus sanctus est: "mater sancta dei coronatura"? Municipium ad Dioecesem Sancti Severi pertinet.
Fractiones, vici et loci in municipioRecensere
Municipia finitimaRecensere
Nexus interni
- Apuliam (regionem),
- Provinciam Fodianam,
- Garganum (terram),
- Tabulam Apulam (terram),
- Foveam vel Fodiam (urbem),
- Urbes Italiae.
Nexus externiRecensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Apricenam spectant. |
PinacothecaRecensere
NotaeRecensere
- ↑ F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ http://www.instoria.it/home/italia_antiqua_XVI.htm
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ http://michelesanta.wordpress.com/apricena/
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ DPR 17 Septembris 2001
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |