Apollodorus grammaticus

Vide etiam paginam discretivam: Apollodorus.

Apollodorus (-i, m.) (natus Athenis c. 180 a.C.n., mortuus post annum 120), vir eruditissimus, fuit grammaticus Alexandrinus, qui Athenis Diogenem Babylonium audivit, Alexandriae cum Aristarcho laboravit. Scripta Apollodori fuerunt:

• Χρονικά (Chronica), a Troia capta usque ad annum 119 a.C.n., trimetris iambicis
• Περὶ θεῶν (De deis) in 24 libris
• Περὶ τοῦ νεῶν καταλόγου (De catalogo navium) in 12 libris
• Περὶ τῶν Αθήνησιν ἑταιρίδων (De hetaeris Atheniensibus)
• Περὶ Ἐπιχάρμου (De Epicharmo), in 10 libris
• Περὶ Σώφρονος (De Sophrone), non minus quam quattuor libris
• Ἐτυμολογίαι (Etymologiae)

Apollodorus grammaticus

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 180 a.C.n.; Athenae antiquae
Obitus: 120 a.C.n.; Athenae antiquae
Patria: Athenae antiquae

Apollodori bibliotheca, liber notus de fabulis Graecis, false ei attributa est.

Editio

• Felix Jacoby: Die Fragmente der griechischen Historiker. Teil 2, 1929, Nachdruck 1962, Nr. 244

Nexus externi

• Chronicorum Apollodori fragmentorum Anglica versio

David's face

Haec stipula ad scriptorem spectat. Amplifica, si potes!