Amanda Lear
Gallus cantor, mima, televisifica relatore, pictor, ex- lyricis, ex- archetypus
Amanda Lear, cognomine priori Tapp loco et anno ignotis nata,[1] alumna Schola Artium Sancti Martini Londiniensis, est cantrix, auctrix textus musici, mythistorica, actrix et animatrix programmatis. Fuit olim indutrix. Churugiam permutationis sexus a Georgio Burou subiecta est. In Francia habitat.
DiscographiaRecensere
- Alba musica officinalia
- 1977: I Am a Photograph
- 1978: Sweet Revenge
- 1979: Never Trust a Pretty Face
- 1980: Diamonds for Breakfast
- 1981: Incognito
- 1982: Ieri, oggi
- 1983: Tam-Tam
- 1985: A L
- 1987: Secret Passion
- 1989: Uomini più uomini
- 1990: Tant qu'il y aura des hommes
- 1993: Cadavrexquis
- 1995: Alter Ego
- 1998: Back in Your Arms
- 2001: Heart
- 2003: Tendance
- 2005: Forever Glam!
- 2005: Sings Evergreens
- 2006: The Sphinx – Das Beste aus den Jahren 1976–1983
- 2006: With Love
- 2009: Brief Encounters
- 2009: Brand New Love Affair
- 2012: I Don't Like Disco
CinematographiaRecensere
Si plus cognoscere vis, vide Amandae Lear cinematographia
Exhibitiones artisRecensere
- 1986: Amanda Lear – Artco France, Lutetia
- 2001: Not a. Lear – Gracie Mansion, Novum Eboracum (urbs); Allston Skirt Gallery, Bostonia
- 2006: Never Mind the Bollocks, Here's Amanda Lear – Envoy, Novum Eboracum (urbs)
- 2008: Sogni Miti Colori – Galleria TempioArte, Petrasancta
- 2009: Amanda Lear – Museum-Gallery Xpo, Brugae
BibliographiaRecensere
- 1984: My Life with Dalí (autobiographia)
- 1987: L'Immortelle (mythistoria)
- 2006: Between Dream and Reality (artes collectae)
- 2009: Je ne suis pas celle que vous croyez... (autobiographia)
NotaeRecensere
- ↑ Tempus et locus natalis numquam dicta sunt, sed nuntium quod scimus est die 18 Iunii sive 18 Novembris aut anno 1939, 1942, 1946, aut 1950 Hochiminhopoli sive Hongcongi Britannici.
Nexus externiRecensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Amandam Lear spectant. |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |