Aloysius Nono
Aloysius Nono vel vulgo Luigi Nono (natus die 29 Ianuarii 1924 Venetiis; mortuus ibidem die 8 Maii 1990) fuit compositor Italicus musicae novae, serialismi et musicae electronicae. Alumnus fuit conservatorii Venetiarum universitatisque Patavinae.
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 29 Ianuarii 1924; Venetiae
Obitus: 8 Maii 1990; Venetiae
Patria: Italia, Regnum Italiae
Obitus: 8 Maii 1990; Venetiae
Patria: Italia, Regnum Italiae
Familia
Coniunx: Nuria Schoenberg Nono
Proles: Silvia Nono
Proles: Silvia Nono
Memoria
Sepultura: Cemetery of San Michele
Nono claris compositoris Arnoldi Schönberg filiam Nuriam in matrimonium duxit. Anno 1952 socius Factionis Communisticae Italicae factus est. Et anno 1984 melodrama Prometeo cum libello Maxmi Cacciari composuit.
Musica sua etiam musicologum sicut Theodori Adorno movit.
Opera selecta
recensere- Epitaffio per Federico García Lorca (1952-1953)
- La victoire de Guernica (1954)
- Incontri per 24 strumenti (1955)
- La terra e la compagna. Canti di Cesare Pavese (1957)
- Omaggio a Vedova (1960)
- La fabbrica illuminata (1965)
- Contrappunto dialettico alla mente (1968)
- Al gran sole carico d'amore (1975)
- Prometeo – Tragedia dell'ascolto (1984)
Nexus externus
recensere
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |