Adelais de Saxonia-Meiningen

(Redirectum de Alida de Mainingia)

Adelais de Saxonia-Meiningen (nata Adelheid Louise Theresa Caroline Amelia de Saxonia-Meiningen die 13 Augusti 1792 Mainingiae, mortua die 2 Decembris 1849 Stanmore in Harrovia) fuit regina Britannorum et uxor Gulielmi IV. Metropolis Adelaidopolis in Australia eius nomen portat ut et asteroides 525 Adelaide.

Wikidata Adelais de Saxonia-Meiningen
Res apud Vicidata repertae:
Adelais de Saxonia-Meiningen: imago
Adelais de Saxonia-Meiningen: imago
Adelais de Saxonia-Meiningen: subscriptio
Adelais de Saxonia-Meiningen: subscriptio
Nativitas: 13 Augusti 1792; Mainingia
Obitus: 2 Decembris 1849; Bentley Priory
Patria: Regnum Hannoveranum, Saxonia-Meiningen

Familia

Genitores: George I of Saxe-Meiningen; Princess Louise Eleanore of Hohenlohe-Langenburg
Coniunx: Gulielmus IV
Proles: Princess Elizabeth of Clarence, Princess Charlotte of Clarence, stillborn child Hanover, stillborn son Hanover, stillborn son Hanover, stillborn son Hanover
Familia: House of Saxe-Meiningen

Memoria

Sepultura: St George's Chapel, Windsor

Insignia heraldica

Adelais de Saxonia-Meiningen: insigne
Adelais de Saxonia-Meiningen: insigne
 
Gryllus confectus quoniam Adelais servis suis superbis habitus modestiores praeceptabat

Invita Adelais anno 1818 in Angliam ire debuit, quamquam aetate iam provectior nuptiis instantibus gauderet. Pueritiam sat simplicem habuit, eruditionem autem egregiam. Exemplo moderaminis prudentis atque generositatis fuerunt et mater Ludovica Eleonora et avia Carlotta Amelia. Maritus eius Gulielmus, vir annorum LIII, amasiunculam non patriciam Dorotheam Jordan cognoverat quacum decem infantes hereditate non dignos habuit. Ut rectio in Britannia Maiore in manibus domus regnatricis Hannoverensis rmaneret Adelaidos fuit partus quam plurimorum et sanorum infantium. Proh dolor filia utraque (Carola Augusta: 21 Februarii 1819 - 21 Martii 1819; Elisabetha: 10 Decembris 1820 - 4 Martii 1821) breve tempus in vita erat et graviditates aliae tragicae evenerunt. Rege Georgio IV mortuo Gulielmus septem annos rex erat, quod Adelaidi tam facile non erat. Neque Gulielmus vulgo valde diligebatur; quod cum ita sit erat multo minus doctus quam matrona. Attamen eventum felicem reformatio parlamenti habuit, servitus abolita est et provisionibus sollerter peractis ordo publicus multis in oppidis restitui potuit.

Adelais indefessa virtutem caritatis colebat qua re aliquomodo - etiam biographice - Elisabethae Hungariae et fortasse etiam Dianae Franciscae Spencer similabat. Vel erga perosos Hibernos et Scotos amabilis et auxiliaris erat. Sed in aula regia irrisores et insidiosi vitam ei aggravabant; invidia ardebat mater Victoriae namque puerula amitam Adelaida valde adamavisse videtur. Adelais traditionem Germanicam arborum nataliciarum e continenti in insulas Britannicas portavit, saltationes disponebat et intentissima fuit in nepotum educatione, quibus multos novos ludos excogitavit. Insuper varia incepta pecunicarie promovebat in patria Thuringiensi, e.g. Castelli Landsberg constructionem. Memoriam eius felicem semper servabat dux Georgius II (Saxonia-Meiningen) ob dona varia et auxilium datum in bruta deducenda: eius uxor prima fuit Carlotta principissa Borussiae.

In Imperio Britannico urbes, regiones, plagae nuncupatae sunt pro ista mira muliere.

Bibliographia

recensere
  • D. Williamson: The National Portrait Gallery History of The Kings and Queens of England, Londinii 1998. p. 164-149.
  • Alfred Erck, Hannelore Schneider: Adelheid. Die Meiningerin auf dem englischen Königsthron. Ein Frauenschicksal während der ersten Hälfte des 19. Jahrhunderts, editio altera aucta, Bielstein, Meiningiae 2004, ISBN 3–9809504–0–9
  • Allen, W. Gore: King William IV., Cresset Press, Londinii 1960

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Adelaida de Saxonia-Meiningen spectant.